مزامیر 73
| مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند. | ۱ 1 |
Salmo di Asaf CERTAMENTE Iddio [è] buono ad Israele, A [quelli che son] puri di cuore.
| واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد. | ۲ 2 |
Ora, quant'è a me, quasi che incapparono i miei piedi; Come nulla [mancò] che i miei passi non isdrucciolassero.
| زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم. | ۳ 3 |
Perciocchè io portava invidia agl'insensati, Veggendo la prosperità degli empi.
| زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است. | ۴ 4 |
Perciocchè non [vi sono] alcuni legami alla lor morte; E la lor forza [è] prosperosa.
| مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند. | ۵ 5 |
[Quando] gli [altri] uomini [sono] in travagli, essi non [vi son] punto; E non ricevono battiture col rimanente degli uomini.
| بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند. | ۶ 6 |
Perciò, la superbia li cinge a giusa di collana; La violenza li involge [come] un vestimento.
| چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند. | ۷ 7 |
Gli occhi escono loro fuori per lo grasso; Avanzano le immaginazioni del cuor [loro].
| استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند. | ۸ 8 |
Son dissoluti, e per malizia ragionano di oppressare; Parlano da alto.
| دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند. | ۹ 9 |
Mettono la lor bocca dentro al cielo, E la lor lingua passeggia per la terra.
| پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود. | ۱۰ 10 |
Perciò, il popolo di Dio riviene a questo, [Veggendo che] l'acqua gli è spremuta a bere a pien [calice],
| و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟» | ۱۱ 11 |
E dice: Come [può essere che] Iddio sappia [ogni cosa], E che vi sia conoscimento nell'Altissimo?
| اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند. | ۱۲ 12 |
Ecco, costoro [son] empi, e pur godono pace e tranquillità in perpetuo; Ed accrescono le [lor] facoltà.
| یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام. | ۱۳ 13 |
Indarno [adunque] in vero ho nettato il mio cuore, Ed ho lavate le mie mani nell'innocenza.
| و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است. | ۱۴ 14 |
Poichè son battuto tuttodì, Ed ogni mattina il mio gastigamento [si rinnuova].
| اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم. | ۱۵ 15 |
Se io dico: Io ragionerò così; Ecco, io son disleale inverso la generazione de' tuoi figliuoli.
| چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد. | ۱۶ 16 |
Io ho adunque pensato di [volere] intender questo; Ma [la cosa] mi è parsa molto molesta.
| تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم. | ۱۷ 17 |
Infino a tanto che sono entrato ne' santuari di Dio; [Ed] ho considerato il fine di coloro.
| هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت. | ۱۸ 18 |
Certo, tu li metti in isdruccioli; Tu li trabocchi in ruine.
| چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند. | ۱۹ 19 |
Come sono eglino stati distrutti in un momento! [Come] son venuti meno, e sono stati consumati per casi spaventevoli!
| مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد. | ۲۰ 20 |
[Son] come un sogno, dopo che [l'uomo] si è destato; O Signore, quando tu [ti] risveglierai, tu sprezzerai la lor vana apparenza.
| لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم. | ۲۱ 21 |
Quando il mio cuore era inacerbito, Ed io era punto nelle reni;
| و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم. | ۲۲ 22 |
Io [era] insensato, e non aveva conoscimento; Io era inverso te [simile] alle bestie.
| ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای. | ۲۳ 23 |
Ma pure io sono stato del continuo teco; Tu mi hai preso per la man destra.
| موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید. | ۲۴ 24 |
Tu mi condurrai per lo tuo consiglio, E poi mi riceverai [in] gloria;
| کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم. | ۲۵ 25 |
Chi [è] per me in cielo, [fuor che te?] Io non voglio [altri] che te in terra.
| اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد. | ۲۶ 26 |
La mia carne ed il mio cuore erano venuti meno: [Ma] Iddio [è] la rocca del mio cuore, e la mia parte in eterno.
| زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت. | ۲۷ 27 |
Perciocchè, ecco, quelli che si allontanano da te periranno; Tu distruggerai ogni uomo che fornica[ndo si svia] da te.
| و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم. | ۲۸ 28 |
Ma quant'è a me, egli mi [è] buono di accostarmi a Dio; Io ho posta nel Signore Iddio la mia confidanza, Per raccontar tutte le opere sue.
