مزامیر 73
| مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند. | ۱ 1 |
Ein Psalm Asaphs. Nur gut ist Gott gegen Israel, gegen die, welche reinen Herzens sind.
| واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد. | ۲ 2 |
Ich aber hätte schier gestrauchelt mit meinen Füßen, wie leicht hätte ich einen Mißtritt getan!
| زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم. | ۳ 3 |
Denn ich beneidete die Übermütigen, als ich den Frieden der Gottlosen sah.
| زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است. | ۴ 4 |
Denn sie leiden keine Qual bis zu ihrem Tod, und ihr Leib ist wohlgenährt.
| مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند. | ۵ 5 |
Sie werden nicht bemüht wie andere Leute und nicht geschlagen wie andere Menschen.
| بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند. | ۶ 6 |
Darum schmücken sie sich stolz und kleiden sich frech.
| چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند. | ۷ 7 |
Ihr Gesicht strotzt von Fett, sie bilden sich sehr viel ein.
| استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند. | ۸ 8 |
Sie reden höhnisch und boshaft, drohen mit höherer Gewalt.
| دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند. | ۹ 9 |
Sie reden, als käme es vom Himmel; ihre Worte haben Geltung auf Erden.
| پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود. | ۱۰ 10 |
Darum wendet sich auch das Volk ihnen zu, und es wird von ihnen viel Wasser aufgesogen.
| و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟» | ۱۱ 11 |
Und sie sagen: «Was merkt Gott? Weiß der Höchste überhaupt etwas?»
| اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند. | ۱۲ 12 |
Siehe, das sind die Gottlosen; denen geht es immer gut, und sie werden reich!
| یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام. | ۱۳ 13 |
Ganz umsonst habe ich mein Herz rein erhalten und meine Hände in Unschuld gewaschen;
| و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است. | ۱۴ 14 |
denn ich bin doch täglich geschlagen worden, und meine Strafe ist alle Morgen da!
| اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم. | ۱۵ 15 |
Wollte ich auch so rechnen, siehe, so würde ich das Geschlecht deiner Kinder verraten.
| چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد. | ۱۶ 16 |
So sann ich denn nach, um dies zu verstehen; aber es schien mir vergebliche Mühe zu sein,
| تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم. | ۱۷ 17 |
bis ich in das Heiligtum Gottes ging und auf ihr Ende merkte.
| هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت. | ۱۸ 18 |
Nur auf schlüpfrigen Boden setzest du sie; du lässest sie fallen, daß sie in Trümmer sinken.
| چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند. | ۱۹ 19 |
Wie geschah das so plötzlich und entsetzlich! Sie gingen unter und nahmen ein Ende mit Schrecken.
| مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد. | ۲۰ 20 |
Wie einen Traum nach dem Erwachen, so wirst du, o Herr, wenn du dich aufmachst, ihr Bild verächtlich machen.
| لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم. | ۲۱ 21 |
Als mein Herz verbittert war und es mir in den Nieren wehe tat,
| و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم. | ۲۲ 22 |
da war ich dumm und verstand nichts; ich benahm mich wie ein Vieh gegen dich.
| ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای. | ۲۳ 23 |
Und doch bleibe ich stets bei dir; du hältst mich bei meiner rechten Hand.
| موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید. | ۲۴ 24 |
Leite mich auch ferner nach deinem Rat und nimm mich hernach mit Ehren auf!
| کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم. | ۲۵ 25 |
Wen habe ich im Himmel? Und dir ziehe ich gar nichts auf Erden vor!
| اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد. | ۲۶ 26 |
Schwinden auch mein Fleisch und mein Herz dahin, so bleibt doch Gott ewiglich meines Herzens Fels und mein Teil.
| زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت. | ۲۷ 27 |
Denn siehe, die fern von dir sind, kommen um; du vertilgst alle, die dir untreu werden.
| و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم. | ۲۸ 28 |
Mir aber ist die Nähe Gottes köstlich; ich habe Gott, den HERRN, zu meiner Zuflucht gemacht, um zu erzählen alle deine Werke.
