مزامیر 73
| مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند. | ۱ 1 |
BOOK III A Psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, even to such as are pure in heart.
| واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد. | ۲ 2 |
But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
| زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم. | ۳ 3 |
For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
| زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است. | ۴ 4 |
For there are no pangs at their death, and their body is sound.
| مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند. | ۵ 5 |
In the trouble of man they are not; neither are they plagued like men.
| بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند. | ۶ 6 |
Therefore pride is as a chain about their neck; violence covereth them as a garment.
| چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند. | ۷ 7 |
Their eyes stand forth from fatness; they are gone beyond the imaginations of their heart.
| استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند. | ۸ 8 |
They scoff, and in wickedness utter oppression; they speak as if there were none on high.
| دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند. | ۹ 9 |
They have set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
| پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود. | ۱۰ 10 |
Therefore His people return hither; and waters of fullness are drained out by them.
| و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟» | ۱۱ 11 |
And they say: 'How doth God know? And is there knowledge in the Most High?'
| اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند. | ۱۲ 12 |
Behold, such are the wicked; and they that are always at ease increase riches.
| یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام. | ۱۳ 13 |
Surely in vain have I cleansed my heart, and washed my hands in innocency;
| و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است. | ۱۴ 14 |
For all the day have I been plagued, and my chastisement came every morning.
| اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم. | ۱۵ 15 |
If I had said: 'I will speak thus', behold, I had been faithless to the generation of Thy children.
| چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد. | ۱۶ 16 |
And when I pondered how I might know this, it was wearisome in mine eyes;
| تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم. | ۱۷ 17 |
Until I entered into the sanctuary of God, and considered their end.
| هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت. | ۱۸ 18 |
Surely Thou settest them in slippery places; Thou hurlest them down to utter ruin.
| چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند. | ۱۹ 19 |
How are they become a desolation in a moment! They are wholly consumed by terrors.
| مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد. | ۲۰ 20 |
As a dream when one awaketh, so, O Lord, when Thou arousest Thyself, Thou wilt despise their semblance.
| لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم. | ۲۱ 21 |
For my heart was in a ferment, and I was pricked in my reins.
| و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم. | ۲۲ 22 |
But I was brutish, and ignorant; I was as a beast before Thee.
| ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای. | ۲۳ 23 |
Nevertheless I am continually with Thee; Thou holdest my right hand.
| موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید. | ۲۴ 24 |
Thou wilt guide me with Thy counsel, and afterward receive me with glory.
| کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم. | ۲۵ 25 |
Whom have I in heaven but Thee? And beside Thee I desire none upon earth.
| اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد. | ۲۶ 26 |
My flesh and my heart faileth; but God is the rock of my heart and my portion for ever.
| زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت. | ۲۷ 27 |
For, lo, they that go far from Thee shall perish; Thou dost destroy all them that go astray from Thee.
| و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم. | ۲۸ 28 |
But as for me, the nearness of God is my good; I have made the Lord GOD my refuge, that I may tell of all Thy works.
