< مزامیر 69 >
برای سالار مغنیان بر سوسنها. مزمور داود خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها بهجان من درآمده است. | ۱ 1 |
En Psalm Davids, om roserna, till att föresjunga. Gud, hjelp mig, ty vatten går allt intill mina själ.
در خلاب ژرف فرورفتهام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمدهام و سیل مرا میپوشاند. | ۲ 2 |
Jag sjunker ned i djup dy, der ingen botten uti är; jag är kommen i djup vatten, och floden vill fördränka mig.
از فریاد خودخسته شدهام و گلوی من سوخته و چشمانم ازانتظار خدا تار گردیده است. | ۳ 3 |
Jag hafver ropat mig tröttan, min hals är hes, synen förgås mig; att jag så länge måste bida efter min Gud.
آنانی که بیسبب ازمن نفرت دارند، از مویهای سرم زیادهاند ودشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارندزورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم. | ۴ 4 |
De som mig utan skuld hata, äro flere än jag håren på hufvudet hafver; de som mig med oskäl förfölja och förderfva, äro mägtige; jag måste betala det jag intet röfvat hade.
ای خدا، تو حماقت مرا میدانی و گناهانم از تومخفی نیست. | ۵ 5 |
Gud, du vetst min galenskap, och mina skulder äro dig intet förskylda.
ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو بهسبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو بهسبب من رسوا نگردند. | ۶ 6 |
Låt dem icke på mig till skam komma, som dig förbida, Herre, Herre Zebaoth; låt dem icke till blygd komma, som dig söka, Israels Gud.
زیرا بهخاطر تو متحمل عار گردیدهام ورسوایی روی من، مرا پوشیده است. | ۷ 7 |
Ty för dina skuld lider jag försmädelse; mitt ansigte är fullt med blygd.
نزدبرادرانم اجنبی شدهام و نزد پسران مادر خودغریب. | ۸ 8 |
Jag är minom brödrom främmande vorden, och okänd mins moders barnom.
زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است وملامت های ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده. | ۹ 9 |
Ty dins hus nitälskan uppfräter mig, och deras försmädelser, som dig häda, falla uppå mig.
روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریختهام. و این برای من عار گردیده است. | ۱۰ 10 |
Och jag gret, och fastade bitterliga; och man begabbade mig dertill.
پلاس را لباس خود ساختهام و نزد ایشان ضربالمثل گردیدهام. | ۱۱ 11 |
Jag drog en säck uppå; men de gjorde der lek af.
دروازه نشینان درباره من حرف میزنند و سرود میگساران گشتهام. | ۱۲ 12 |
De som i porten sitta, tassla om mig, och i dryckenskap qväder man om mig.
و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو میکنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما. | ۱۳ 13 |
Men jag beder, Herre, till dig, i behagelig tid; Gud, efter dina stora godhet, hör mig med dine trofasta hjelp.
مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و ازنفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم. | ۱۴ 14 |
Upptag mig utu träcken, att jag icke nedersjunker; att jag må frälst varda ifrå mina hatare, och utu de djupa vatten;
مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مراببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد. | ۱۵ 15 |
Att vattufloden icke fördränker mig, och djupet icke uppsluker mig, och gapet på gropene icke igentäppes öfver mig.
ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تونیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما. | ۱۶ 16 |
Hör mig, Herre, ty din godhet är tröstelig. Vänd dig till mig efter dina stora barmhertighet;
و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم مرا بزودی مستجاب فرما. | ۱۷ 17 |
Och bortgöm icke ditt ansigte för dinom tjenare; ty mig är ångest. Hör mig snarliga.
بهجانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. بهسبب دشمنانم مرا فدیه ده. | ۱۸ 18 |
Nalka dig till mina själ, och förlossa henne; förlossa mig för mina fiendars skull.
تو عار و خجالت و رسوایی مرا میدانی وجمیع خصمانم پیش نظر تواند. | ۱۹ 19 |
Du vetst min försmädelse, skam och blygd; alle mine fiender äro för dig.
عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شدهام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم. | ۲۰ 20 |
Försmädelse bråkar mig hjertat sönder, och kränker mig; jag vänter, att någor ville varkunna sig, men der är ingen; och efter hugsvalare, men jag finner ingen.
مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند. | ۲۱ 21 |
Och de gåfvo mig galla äta, och ättiko dricka uti minom stora törst.
پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد. | ۲۲ 22 |
Deras bord varde för dem en snara, till vedergällning, och till ena fällo.
چشمان ایشان تارگردد تا نبینند. و کمرهای ایشان را دائم لرزان گردان. | ۲۳ 23 |
Deras ögon varde mörk, så att de intet se; och deras länder låt städse ostadiga vara.
خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد. | ۲۴ 24 |
Utgjut dina ogunst uppå dem, och din grymma vrede gripe dem.
خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچکس ساکن نشود. | ۲۵ 25 |
Deras boning varde öde, och ingen vare som uti deras hyddom bor.
زیرا برکسیکه تو زدهای جفامی کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند. | ۲۶ 26 |
Ty de förfölja den du slagit hafver, och berömma att du slår dina illa.
گناه بر گناه ایشان مزید کن و درعدالت تو داخل نشوند. | ۲۷ 27 |
Låt dem falla uti den ena synden efter den andra, att de icke komma till dina rättfärdighet.
از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند. | ۲۸ 28 |
Utskrapa dem utu de lefvandes bok; att de med de rättfärdiga icke uppskrefne varda.
و اما من، مسکین و دردمند هستم. پسای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد. | ۲۹ 29 |
Men jag är elände, och hafver ondt; Gud, din hjelp beskydde mig.
و نام خدا رابا سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمدتعظیم خواهم نمود. | ۳۰ 30 |
Jag vill lofva Guds Namn med en viso, och vill högeliga ära honom med tacksägelse.
و این پسندیده خداخواهد بود، زیاده از گاو و گوسالهای که شاخها وسمها دارد. | ۳۱ 31 |
Det skall bättre täckas Herranom, än en stut, den horn och klöfvar hafver.
حلیمان این را دیده، شادمان شوند، وای طالبان خدا دل شما زنده گردد، | ۳۲ 32 |
De elände se det, och glädja sig; och de som Gud söka, dem skall hjertat lefva.
زیرا خداوند فقیران را مستجاب میکند واسیران خود را حقیر نمی شمارد. | ۳۳ 33 |
Ty Herren hörer de fattiga, och föraktar icke sina fångna.
آسمان وزمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنهامی جنبد. | ۳۴ 34 |
Honom lofve himmelen, jorden och hafvet, och allt det deruti röres.
زیرا خدا صهیون را نجات خواهدداد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجاسکونت نمایند و آن را متصرف گردند. | ۳۵ 35 |
Ty Gud skall hjelpa Zion, och bygga Juda städer; att man der bo skall, och besitta dem.
وذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهندگردید. | ۳۶ 36 |
Och hans tjenares säd skall ärfva dem; och de som hans Namn älska, skola blifva derinne.