مزامیر 69

۱ 1 برای سالار مغنیان بر سوسنها. مزمور داود خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها به‌جان من درآمده است.

For the choirmaster. To the tune of “Lilies.” Of David. Save me, O God, for the waters are up to my neck.

۲ 2 در خلاب ژرف فرورفته‌ام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمده‌ام و سیل مرا می‌پوشاند.

I have sunk into the miry depths, where there is no footing; I have drifted into deep waters, where the flood engulfs me.

۳ 3 از فریاد خودخسته شده‌ام و گلوی من سوخته و چشمانم ازانتظار خدا تار گردیده است.

I am weary from my crying; my throat is parched. My eyes fail, looking for my God.

۴ 4 آنانی که بی‌سبب ازمن نفرت دارند، از مویهای سرم زیاده‌اند ودشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارندزورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم.

Those who hate me without cause outnumber the hairs of my head; many are those who would destroy me— my enemies for no reason. Though I did not steal, I must repay.

۵ 5 ‌ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از تومخفی نیست.

You know my folly, O God, and my guilt is not hidden from You.

۶ 6 ‌ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو به‌سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو به‌سبب من رسوا نگردند.

May those who hope in You not be ashamed through me, O Lord GOD of Hosts; may those who seek You not be dishonored through me, O God of Israel.

۷ 7 زیرا به‌خاطر تو متحمل عار گردیده‌ام ورسوایی روی من، مرا پوشیده است.

For I have endured scorn for Your sake, and shame has covered my face.

۸ 8 نزدبرادرانم اجنبی شده‌ام و نزد پسران مادر خودغریب.

I have become a stranger to my brothers and a foreigner to my mother’s sons,

۹ 9 زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است وملامت های ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده.

because zeal for Your house has consumed me, and the insults of those who insult You have fallen on me.

۱۰ 10 روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریخته‌ام. و این برای من عار گردیده است.

I wept and fasted, but it brought me reproach.

۱۱ 11 پلاس را لباس خود ساخته‌ام و نزد ایشان ضرب‌المثل گردیده‌ام.

I made sackcloth my clothing, and I was sport to them.

۱۲ 12 دروازه نشینان درباره من حرف می‌زنند و سرود می‌گساران گشته‌ام.

Those who sit at the gate mock me, and I am the song of drunkards.

۱۳ 13 و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو می‌کنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما.

But my prayer to You, O LORD, is for a time of favor. In Your abundant loving devotion, O God, answer me with Your sure salvation.

۱۴ 14 مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و ازنفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم.

Rescue me from the mire and do not let me sink; deliver me from my foes and out of the deep waters.

۱۵ 15 مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مراببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد.

Do not let the floods engulf me or the depths swallow me up; let not the Pit close its mouth over me.

۱۶ 16 ‌ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تونیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما.

Answer me, O LORD, for Your loving devotion is good; turn to me in keeping with Your great compassion.

۱۷ 17 و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم مرا بزودی مستجاب فرما.

Hide not Your face from Your servant, for I am in distress. Answer me quickly!

۱۸ 18 به‌جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. به‌سبب دشمنانم مرا فدیه ده.

Draw near to my soul and redeem me; ransom me because of my foes.

۱۹ 19 تو عار و خجالت و رسوایی مرا می‌دانی وجمیع خصمانم پیش نظر تواند.

You know my reproach, my shame and disgrace. All my adversaries are before You.

۲۰ 20 عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شده‌ام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم.

Insults have broken my heart, and I am in despair. I looked for sympathy, but there was none, for comforters, but I found no one.

۲۱ 21 مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.

They poisoned my food with gall and gave me vinegar to quench my thirst.

۲۲ 22 پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد.

May their table become a snare; may it be a retribution and a trap.

۲۳ 23 چشمان ایشان تارگردد تا نبینند. و کمرهای ایشان را دائم لرزان گردان.

May their eyes be darkened so they cannot see, and their backs be bent forever.

۲۴ 24 خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد.

Pour out Your wrath upon them, and let Your burning anger overtake them.

۲۵ 25 خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچ‌کس ساکن نشود.

May their place be deserted; let there be no one to dwell in their tents.

۲۶ 26 زیرا برکسی‌که تو زده‌ای جفامی کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند.

For they persecute the one You struck and recount the pain of those You wounded.

۲۷ 27 گناه بر گناه ایشان مزید کن و درعدالت تو داخل نشوند.

Add iniquity to their iniquity; let them not share in Your righteousness.

۲۸ 28 از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند.

May they be blotted out of the Book of Life and not listed with the righteous.

۲۹ 29 و اما من، مسکین و دردمند هستم. پس‌ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.

But I am in pain and distress; let Your salvation protect me, O God.

۳۰ 30 و نام خدا رابا سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمدتعظیم خواهم نمود.

I will praise God’s name in song and exalt Him with thanksgiving.

۳۱ 31 و این پسندیده خداخواهد بود، زیاده از گاو و گوساله‌ای که شاخها وسمها دارد.

And this will please the LORD more than an ox, more than a bull with horns and hooves.

۳۲ 32 حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و‌ای طالبان خدا دل شما زنده گردد،

The humble will see and rejoice. You who seek God, let your hearts be revived!

۳۳ 33 زیرا خداوند فقیران را مستجاب می‌کند واسیران خود را حقیر نمی شمارد.

For the LORD listens to the needy and does not despise His captive people.

۳۴ 34 آسمان وزمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنهامی جنبد.

Let heaven and earth praise Him, the seas and everything that moves in them.

۳۵ 35 زیرا خدا صهیون را نجات خواهدداد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجاسکونت نمایند و آن را متصرف گردند.

For God will save Zion and rebuild the cities of Judah, that they may dwell there and possess it.

۳۶ 36 وذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهندگردید.

The descendants of His servants will inherit it, and those who love His name will settle in it.