مزامیر 66

۱ 1 برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!

Al Vencedor: Canción de Alabanza. Jubilad a Dios toda la tierra.

۲ 2 جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!

Cantad la gloria de su Nombre; poned gloria en su alabanza.

۳ 3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!

Decid a Dios: ¡Cuán terrible eres en tus obras! Por lo grande de tu fortaleza se sujetarán a ti tus enemigos.

۴ 4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.

Toda la tierra te adorará, y cantará a ti; cantarán a tu Nombre. (Selah)

۵ 5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.

Venid, y ved las obras de Dios, terrible en hechos sobre los hijos de los hombres.

۶ 6 دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.

Volvió el mar en seco; por el río pasaron a pie; allí nos alegramos en él.

۷ 7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.

El se enseñorea con su fortaleza para siempre; sus ojos atalayan sobre los gentiles; los rebeldes no serán ensalzados. (Selah)

۸ 8 ‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.

Bendecid, pueblos, a nuestro Dios, y haced oír la voz de su alabanza.

۹ 9 که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.

El es el que puso nuestra alma en vida, y no permitió que nuestros pies resbalasen.

۱۰ 10 زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.

Porque tú nos probaste, oh Dios; nos afinaste como se afina la plata.

۱۱ 11 ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.

Nos metiste en la red; pusiste apretura en nuestros lomos.

۱۲ 12 مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.

Hiciste subir varón sobre nuestra cabeza; entramos en fuego y en aguas, y nos sacaste a abundancia.

۱۳ 13 قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،

Entraré en tu Casa con holocaustos; te pagaré mis votos,

۱۴ 14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

que pronunciaron mis labios, y habló mi boca, cuando estaba angustiado.

۱۵ 15 قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.

Holocaustos de cebados te ofreceré, con perfume de carneros; sacrificaré bueyes y machos cabríos. (Selah)

۱۶ 16 ‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.

Venid, oíd todos los que teméis a Dios, y contaré lo que ha hecho a mi alma.

۱۷ 17 به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

A él clamé con mi boca, y fue ensalzado con mi lengua.

۱۸ 18 اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.

Si en mi corazón hubiese yo mirado a la iniquidad, el Señor no me oiría.

۱۹ 19 لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.

Mas ciertamente me oyó Dios; atendió a la voz de mi oración.

۲۰ 20 متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.

Bendito Dios, que no echó de sí mi oración, ni de mí su misericordia.