< مزامیر 65 >

برای سالار مغنیان. مزمور و سرود داود ای خدا، تسبیح در صهیون منتظرتوست. و نذرها برای تو وفا خواهدشد. ۱ 1
A ti, ó Deus, espera o louvor em Sião, e a ti se pagará o voto.
‌ای که دعا می‌شنوی! نزد تو تمامی بشرخواهند آمد. ۲ 2
Ó tu que ouves as orações, a ti virá toda a carne.
گناهان بر من غالب آمده است. توتقصیرهای مرا کفاره خواهی کرد. ۳ 3
Prevalecem as iniquidades contra mim; porém tu expias as nossas transgressões.
خوشابحال کسی‌که او را برگزیده، و مقرب خود ساخته‌ای تابه درگاههای تو ساکن شود. از نیکویی خانه توسیر خواهیم شد و از قدوسیت هیکل تو. ۴ 4
Bemaventurado aquelle a quem tu escolhes, e fazes chegar a ti, para que habite em teus atrios: nós seremos fartos da bondade da tua casa e do teu sancto templo.
به چیزهای ترسناک در عدل، ما را جواب خواهی داد، ای خدایی که نجات ما هستی. ای که پناه تمامی اقصای جهان و ساکنان بعیده دریاهستی. ۵ 5
Pelas coisas tremendas em justiça nos responderás, ó Deus da nossa salvação; tu és a esperança de todas as extremidades da terra, e d'aquelles que estão longe sobre o mar.
و کوهها را به قوت خود مستحکم ساخته‌ای، و کمر خود را به قدرت بسته‌ای. ۶ 6
O que pela sua força consolida os montes, cingido de fortaleza:
وتلاطم دریا را ساکن می‌گردانی، تلاطم امواج آن وشورش امت‌ها را. ۷ 7
O que applaca o ruido dos mares, o ruido das suas ondas, e o tumulto das gentes.
ساکنان اقصای جهان ازآیات تو ترسانند. مطلع های صبح و شام راشادمان می‌سازی. ۸ 8
E os que habitam nos fins da terra temem os teus signaes; tu fazes alegres as saidas da manhã e da tarde.
از زمین تفقد نموده، آن راسیراب می‌کنی و آن را بسیار توانگر می‌گردانی. نهر خدا از آب پر است. غله ایشان را آماده می‌کنی زیرا که بدین طور تهیه کرده‌ای. ۹ 9
Tu visitas a terra, e a refrescas; tu a enriqueces grandemente com o rio de Deus, que está cheio d'agua; tu lhe preparas o trigo, quando assim a tens preparada.
پشته هایش را سیراب می‌کنی و مرزهایش راپست می‌سازی. به بارشها آن را شاداب می‌نمایی. نباتاتش را برکت می‌دهی. ۱۰ 10
Enches d'agua os seus regos, fazendo-a descer em suas margens: tu a amoleces com a muita chuva: abençoas as suas novidades.
به احسان خویش سال را تاجدار می‌سازی و راههای توچربی را می‌چکاند. ۱۱ 11
Coroas o anno da tua bondade, e as tuas veredas distillam gordura.
مرتع های صحرا نیزمی چکاند. و کمر تلها به شادمانی بسته شده است. ۱۲ 12
Distillam sobre os pastos do deserto, e os outeiros os cingem de alegria.
چمنها به گوسفندان آراسته شده است و دره هابه غله پیراسته؛ از شادی بانگ می‌زنند و نیزمی سرایند. ۱۳ 13
Os campos se vestem de rebanhos, e os valles se cobrem de trigo: elles se regozijam e cantam.

< مزامیر 65 >