مزامیر 64

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خدا وقتی که تضرع می‌نمایم، آوازمرا بشنو و حیاتم را از خوف دشمن نگاه دار!

To the Chief Musician. A Melody of David. Hear, O God, my voice when I complain, From dread peril by the foe, wilt thou guard my life.

۲ 2 مرا از مشاورت شریران پنهان کن و ازهنگامه گناهکاران.

Wilt thou hide me, From the conclave of evil-doers, From the crowd of workers of iniquity.

۳ 3 که زبان خود را مثل شمشیرتیز کرده‌اند و تیرهای خود یعنی سخنان تلخ را برزه آراسته‌اند.

Who have sharpened, like a sword, their tongue, Have made ready their arrow—a bitter word;

۴ 4 تا در کمینهای خود بر مرد کامل بیندازند. ناگهان بر او می‌اندازند و نمی ترسند.

To shoot, in secret places, at the blameless one, Suddenly they shoot at him, and fear not.

۵ 5 خویشتن را برای کار زشت تقویت می‌دهند. درباره پنهان کردن دامها گفتگو می‌کنند. می‌گویند: «کیست که ما را ببیند؟»

They strengthen for them a wicked word, They talk of hiding snares, They have said, Who can see them?

۶ 6 کارهای بد راتدبیر می‌کنند و می‌گویند: «تدبیر نیکو کرده‌ایم.» و اندرون و قلب هر یک از ایشان عمیق است.

They devise perverse things, They have completed the device well devised, Both the intent of each one, and the mind, are unsearchable.

۷ 7 اما خدا تیرها بر ایشان خواهد انداخت. وناگهان جراحت های ایشان خواهد شد.

Once let God have shot at them an arrow, Suddenly have appeared their own wounds!

۸ 8 وزبانهای خود را برخود فرود خواهند‌آورد و هرکه ایشان را بیند فرار خواهد کرد.

When they were to have ruined another, their tongue smote themselves, All who observe them take flight.

۹ 9 و جمیع آدمیان خواهند ترسید و کار خدا را اعلام خواهند کرد و عمل او را درک خواهند نمود.

Therefore have all men feared, —And have told the doing of God, And, his work, have considered.

۱۰ 10 ومرد صالح در خداوند شادی می‌کند و بر اوتوکل می‌دارد و جمیع راست دلان، فخر خواهندنمود.

The righteous man shall rejoice in Yahweh, and seek refuge in him, Then shall glory—all who are upright in heart.