< مزامیر 63 >

مزمور داود هنگامی که در صحرای یهودا بود ای خدا، تو خدای من هستی. در سحرتو را خواهم طلبید. جان من تشنه تواست و جسدم مشتاق تو در زمین خشک تشنه بی‌آب. ۱ 1
Боже! Ти си Бог мој, к Теби раним, жедна је Тебе душа моја, за Тобом чезне тело моје у земљи сувој, жедној и безводној.
چنانکه در قدس بر تو نظر کردم تا قوت و جلال تو را مشاهده کنم. ۲ 2
Тако бих Те угледао у светињи, да бих видео силу Твоју и славу Твоју.
چونکه رحمت تو ازحیات نیکوتر است. پس لبهای من ترا تسبیح خواهد خواند. ۳ 3
Јер је доброта Твоја боља од живота. Уста би моја хвалила Тебе;
از این‌رو تا زنده هستم تو رامتبارک خواهم خواند. و دستهای خود را به نام توخواهم برافراشت. ۴ 4
Тако бих Те благосиљао за живота свог, у име Твоје подигао бих руке своје.
جان من سیر خواهد شدچنانکه از مغز و پیه. و زبان من به لبهای شادمانی تو را حمد خواهد گفت، ۵ 5
Као салом и уљем наситила би се душа моја, и радосним гласом хвалила би Те уста моја.
چون تو را بر بسترخود یاد می‌آورم و در پاسهای شب در تو تفکرمی کنم. ۶ 6
Кад Те се сећам на постељи, све ноћне страже размишљам о Теби.
زیرا تو مددکار من بوده‌ای و زیر سایه بالهای تو شادی خواهم کرد. ۷ 7
Јер си Ти помоћ моја, и у сену крила Твојих веселим се.
جان من به توچسبیده است و دست راست تو مرا تایید کرده است. ۸ 8
Душа се моја прилепила за Тебе, десница Твоја држи ме.
و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاک خواهند شد و در اسفل زمین فرو خواهند رفت. ۹ 9
Који траже погибао души мојој, они ће отићи под земљу.
ایشان به دم شمشیر سپرده می‌شوند و نصیب شغالها خواهند شد. ۱۰ 10
Изгинуће од мача, и допашће лисицама.
اما پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هر‌که بدو قسم خورد فخر خواهدنمود. زیرا دهان دروغ‌گویان بسته خواهد گردید. ۱۱ 11
А цар ће се веселити о Богу, хвалиће се сваки који се куне Њим, кад се затисну уста онима који говоре лаж.

< مزامیر 63 >