< مزامیر 62 >
برای یدوتون سالار مغنیان. مزمور داود جان من فقط برای خدا خاموش می شود زیرا که نجات من از جانب اوست. | ۱ 1 |
In finem, pro Idithun. Psalmus David. Nonne Deo subjecta erit anima mea? ab ipso enim salutare meum.
او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من. پس بسیار جنبش نخواهم خورد. | ۲ 2 |
Nam et ipse Deus meus et salutaris meus; susceptor meus, non movebor amplius.
تا به کی بر مردی هجوم میآورید تا همگی شما او راهلاک کنید مثل دیوار خمشده و حصار جنبش خورده؟ | ۳ 3 |
Quousque irruitis in hominem? interficitis universi vos, tamquam parieti inclinato et maceriæ depulsæ.
در این فقط مشورت میکنند که او را ازمرتبهاش بیندازند. و دروغ را دوست میدارند. به زبان خود برکت میدهند و در دل خود لعنت میکنند، سلاه. | ۴ 4 |
Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere; cucurri in siti: ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant.
ای جان من فقط برای خدا خاموش شو زیراکه امید من از وی است. | ۵ 5 |
Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea:
او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من تا جنبش نخورم. | ۶ 6 |
quia ipse Deus meus et salvator meus, adjutor meus, non emigrabo.
برخداست نجات و جلال من. صخره قوت من وپناه من در خداست. | ۷ 7 |
In Deo salutare meum et gloria mea; Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est.
ای قوم همه وقت بر اوتوکل کنید و دلهای خود را به حضور وی بریزید. زیرا خدا ملجای ماست، سلاه. | ۸ 8 |
Sperate in eo, omnis congregatio populi; effundite coram illo corda vestra: Deus adjutor noster in æternum.
البته بنی آدم بطالتاند و بنی بشر دروغ. در ترازو بالا میروندزیرا جمیع از بطالت سبکترند. | ۹ 9 |
Verumtamen vani filii hominum, mendaces filii hominum in stateris, ut decipiant ipsi de vanitate in idipsum.
بر ظلم توکل مکنید و بر غارت مغرور مشوید. چون دولت افزوده شود دل در آن مبندید. | ۱۰ 10 |
Nolite sperare in iniquitate, et rapinas nolite concupiscere; divitiæ si affluant, nolite cor apponere.
خدا یک بارگفته است و دو بار این را شنیدهام که قوت از آن خداست. | ۱۱ 11 |
Semel locutus est Deus; duo hæc audivi: quia potestas Dei est,
ای خداوند رحمت نیز از آن تواست، زیرا به هر کس موافق عملش جزا خواهی داد. | ۱۲ 12 |
et tibi, Domine, misericordia: quia tu reddes unicuique juxta opera sua.