< مزامیر 61 >

برای سالار مغنیان برذوات اوتار. مزمور داود ای خدا فریاد مرا بشنو! و دعای مرااجابت فرما! ۱ 1
Oye, o! Dios, mi clamor; está atento a mi oración.
از اقصای جهان تو راخواهم خواند، هنگامی که دلم بیهوش می‌شود، مرا به صخره‌ای که از من بلندتر است هدایت نما. ۲ 2
Desde el cabo de la tierra clamaré a ti, cuando desmayare mi corazón; a la peña más alta que yo, llévame.
زیرا که تو ملجای من بوده‌ای و برج قوی ازروی دشمن. ۳ 3
Porque tú has sido mi refugio; torre de fortaleza delante del enemigo.
در خیمه تو ساکن خواهم بود تاابدالاباد. زیر سایه بالهای تو پناه خواهم برد، سلاه. ۴ 4
Yo habitaré en tu tabernáculo para siempre; estaré seguro en el escondedero de tus alas.
زیرا تو‌ای خدا نذرهای مرا شنیده‌ای ومیراث ترسندگان نام خود را به من عطا کرده‌ای. ۵ 5
Porque tú, o! Dios, has oído mis votos; has dado heredad a los que temen tu nombre.
بر عمر پادشاه روزها خواهی افزود و سالهای اوتا نسل‌ها باقی خواهد ماند. ۶ 6
Días sobre días añadirás al rey: sus años serán como generación y generación.
به حضور خداخواهد نشست تا ابدالاباد. رحمت و راستی را مهیا کن تا او را محافظت کنند. ۷ 7
El estará para siempre delante de Dios; misericordia y verdad apercibe que le conserven.
پس نام تو را تا به ابد خواهم سرایید تا هر روز نذرهای خود را وفاکنم. ۸ 8
Así cantaré tu nombre para siempre, pagando mis votos cada día.

< مزامیر 61 >