< مزامیر 6 >
برای سالار مغنیان برذوات اوتار برثمانی. مزمور داود ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما. و مرا در خشم خویش تادیب مکن! | ۱ 1 |
Господе! Немој ме покарати у јарости својој, нити ме у гневу свом наказити.
ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمردهام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است، | ۲ 2 |
Смилуј се на ме, Господе, јер сам изнемогао; исцели ме, јер су кости моје устрептале,
و جان من بشدت پریشان است. پس توای خداوند، تا به کی؟ | ۳ 3 |
И душа се моја врло уздрхтала. А Ти, Господе, докле ћеш.
ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجاتبخش! | ۴ 4 |
Обрати се, Господе, избави душу моју, помози ми ради милости своје.
زیرا که در موت ذکرتو نمی باشد! در هاویه کیست که تو را حمدگوید؟ (Sheol ) | ۵ 5 |
Јер мртви не спомињу Тебе; у гробу ко ће Те славити? (Sheol )
از ناله خود واماندهام! تمامی شب تخت خواب خود را غرق میکنم، و بسترخویش را به اشکها تر میسازم! | ۶ 6 |
Изнемогох уздишући; сваку ноћ квасим одар свој, сузама својим натапам постељу своју.
چشم من ازغصه کاهیده شد و بسبب همه دشمنانم تارگردید. | ۷ 7 |
Усахну од жалости око моје, постара се од множине непријатеља мојих.
ای همه بدکاران از من دور شوید، زیراخداوند آواز گریه مرا شنیده است! | ۸ 8 |
Идите од мене сви који чините безакоње, јер Господ чу плач мој.
خداونداستغاثه مرا شنیده است. خداوند دعای مرااجابت خواهد نمود. | ۹ 9 |
Чу Господ молбу моју, Господ молитву моју прими.
همه دشمنانم به شدت خجل و پریشان خواهند شد. روبرگردانیده، ناگهان خجل خواهند گردید. | ۱۰ 10 |
Нек се постиде и препадну сви непријатељи моји, нека се поврате и постиде одмах.