< مزامیر 54 >
برای سالار مغنیان. قصیده داود بر ذوات اوتاروقتی که زیفیان نزد شاول آمده، گفتند آیا داودنزد ما خود را پنهان نمی کند ای خدا به نام خود مرا نجات بده و به قوت خویش بر من داوری نما. | ۱ 1 |
In finem, In carminibus, intellectus David, Cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? Deus in nomine tuo salvum me fac: et in virtute tua iudica me.
ای خدا دعای مرا بشنو و سخنان زبانم را گوش بگیر. | ۲ 2 |
Deus exaudi orationem meam: auribus percipe verba oris mei.
زیرا بیگانگان به ضد من برخاستهاند و ظالمان قصد جان من دارند. و خدا را در مد نظر خودنگذاشتهاند، سلاه. | ۳ 3 |
Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam: et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
اینک خدا مددکار من است. خداوند از تایید کنندگان جان من است. | ۴ 4 |
Ecce enim Deus adiuvat me: et Dominus susceptor est animæ meæ.
بدی رابر دشمنان من خواهد برگردانید. به راستی خودریشه ایشان را بکن. | ۵ 5 |
Averte mala inimicis meis: et in veritate tua disperde illos.
قربانی های تبرعی نزد توخواهم گذرانید و نام تو راای خداوند حمدخواهم گفت زیرا نیکوست. | ۶ 6 |
Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo Domine: quoniam bonum est:
چونکه از جمیع تنگیها مرا خلاصی دادهای، و چشم من بردشمنانم نگریسته است. | ۷ 7 |
Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me: et super inimicos meos despexit oculus meus.