مزامیر 50

۱ 1 مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

Psaume d’Asaph. Le [Dieu] Fort, Dieu, l’Éternel, a parlé, et a appelé la terre, du soleil levant jusqu’au soleil couchant.

۲ 2 از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

De Sion, perfection de la beauté, Dieu a fait luire sa splendeur.

۳ 3 خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

Notre Dieu viendra, et il ne se taira point; un feu dévorera devant lui, et autour de lui tourbillonnera la tempête;

۴ 4 آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

Il appellera les cieux d’en haut, et la terre, pour juger son peuple:

۵ 5 «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

Assemblez-moi mes saints, qui ont fait alliance avec moi par [un] sacrifice.

۶ 6 و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

Et les cieux déclareront sa justice, car Dieu lui-même est juge. (Sélah)

۷ 7 «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

Écoute, mon peuple, et je parlerai; [écoute], Israël, et je témoignerai au milieu de toi. Moi, je suis Dieu, ton Dieu.

۸ 8 درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

Je ne te reprendrai pas à cause de tes sacrifices ou de tes holocaustes, qui ont été continuellement devant moi.

۹ 9 گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

Je ne prendrai pas de taureau de ta maison, ni de boucs de tes parcs;

۱۰ 10 زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

Car tout animal de la forêt est à moi, les bêtes sur mille montagnes.

۱۱ 11 همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

Je connais tous les oiseaux des montagnes, et ce qui se meut par les champs est à moi.

۱۲ 12 اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

Si j’avais faim, je ne te le dirais pas; car le monde est à moi, et tout ce qu’il contient.

۱۳ 13 آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

Mangerais-je la chair des gros taureaux, et boirais-je le sang des boucs?

۱۴ 14 برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

Sacrifie à Dieu la louange, et acquitte tes vœux envers le Très-haut,

۱۵ 15 پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

Et invoque-moi au jour de la détresse: je te délivrerai, et tu me glorifieras.

۱۶ 16 و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

Mais Dieu dit au méchant: Qu’as-tu à faire de redire mes statuts, et de prendre mon alliance dans ta bouche?

۱۷ 17 چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

Toi qui hais la correction, et qui as jeté mes paroles derrière toi.

۱۸ 18 چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

Si tu as vu un voleur, tu t’es plu avec lui, et ta portion est avec les adultères;

۱۹ 19 دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

Tu livres ta bouche au mal, et ta langue trame la tromperie;

۲۰ 20 نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

Tu t’assieds, tu parles contre ton frère, tu diffames le fils de ta mère:

۲۱ 21 این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

Tu as fait ces choses-là, et j’ai gardé le silence; – tu as estimé que j’étais véritablement comme toi; [mais] je t’en reprendrai, et je te les mettrai devant les yeux.

۲۲ 22 ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

Considérez donc cela, vous qui oubliez Dieu, de peur que je ne déchire, et qu’il n’y ait personne qui délivre.

۲۳ 23 هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»

Celui qui sacrifie la louange me glorifie; et à celui qui règle sa voie je ferai voir le salut de Dieu.