مزامیر 44

۱ 1 برای سالار مغنیان. قصیده بنی قورح ای خدا به گوشهای خود شنیده‌ایم وپدران ما، ما را خبر داده‌اند، از کاری که در روزهای ایشان و در ایام سلف کرده‌ای.

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En maskil.) Gud, vi har hørt det med egne ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Dåd i deres Dage, i Fortids Dage med din Hånd;

۲ 2 تو به‌دست خود امت‌ها را بیرون کردی، اماایشان را غرس نمودی. قومها را تباه کردی، اما ایشان را منتشر ساختی.

Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;

۳ 3 زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو وبازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسندبودی.

thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.

۴ 4 ‌ای خدا تو پادشاه من هستی. پس برنجات یعقوب امر فرما.

Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.

۵ 5 به مدد تو دشمنان خود راخواهیم افکند و به نام تو مخالفان خویش راپایمال خواهیم ساخت.

Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;

۶ 6 زیرا بر کمان خودتوکل نخواهم داشت و شمشیرم مرا خلاصی نخواهد داد.

thi ej på min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;

۷ 7 بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادی و مبغضان ما را خجل ساختی.

men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.

۸ 8 تمامی روزبر خدا فخر خواهیم کرد و نام تو را تا به ابد تسبیح خواهیم خواند، سلاه.

Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. (Sela)

۹ 9 لیکن الان تو ما را دورانداخته و رسوا ساخته‌ای و با لشکرهای ما بیرون نمی آیی.

Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;

۱۰ 10 و ما را از پیش دشمن روگردان ساخته‌ای و خصمان ما برای خویشتن تاراج می‌کنند.

du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;

۱۱ 11 ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده‌ای و ما را در میان امت‌ها پراکنده ساخته‌ای.

du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,

۱۲ 12 قوم خود را بی‌بها فروختی و ازقیمت ایشان نفع نبردی.

dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.

۱۳ 13 ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند.

Til Hån for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,

۱۴ 14 ما را در میان امت هاضرب‌المثل ساخته‌ای. جنبانیدن سر در میان قوم‌ها.

du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste på Hovedet ad os.

۱۵ 15 و رسوایی من همه روزه در نظر من است. و خجالت رویم مرا پوشانیده است،

Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Åsyn

۱۶ 16 ازآواز ملامت گو و فحاش، از روی دشمن و انتقام گیرنده.

for spottende, hånende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.

۱۷ 17 این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم.

Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!

۱۸ 18 دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید.

Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.

۱۹ 19 هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.

Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.

۲۰ 20 نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم.

Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,

۲۱ 21 آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند.

vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løn dom

۲۲ 22 هر آینه به‌خاطر تو تمامی روز کشته می‌شویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده می‌شویم.

nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!

۲۳ 23 ‌ای خداوند بیدار شو چراخوابیده‌ای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز.

Vågn op, hvi sover du, Herre? Bliv vågen, forstød ej for stedse!

۲۴ 24 چرا روی خود را پوشانیدی و ذلت و تنگی مارا فراموش کردی؟

Hvorfor vil du skjule dit Åsyn, glemme vor Nød og Trængsel?

۲۵ 25 زیرا که جان ما به خاک خم شده است و شکم ما به زمین چسبیده.

Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden.

۲۶ 26 به جهت اعانت ما برخیز و بخاطر رحمانیت خود ما رافدیه ده.

Stå op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!