مزامیر 39
| برای یدوتون سالار مغنیان. مزمور داود گفتم راههای خود را حفظ خواهم کردتا به زبانم خطا نورزم. دهان خود را به لجام نگاه خواهم داشت، مادامی که شریر پیش من است. | ۱ 1 |
Al Músico principal, á Jeduthún: Salmo de David. YO DIJE: Atenderé á mis caminos, para no pecar con mi lengua: guardaré mi boca con freno, en tanto que el impío fuere contra mí.
| من گنگ بودم و خاموش و از نیکویی نیز سکوت کردم و درد من به حرکت آمد. | ۲ 2 |
Enmudecí con silencio, calléme aun respecto de lo bueno: y excitóse mi dolor.
| دلم در اندرونم گرم شد. چون تفکر میکردم آتش افروخته گردید. پس به زبان خود سخن گفتم. | ۳ 3 |
Enardecióse mi corazón dentro de mí; encendióse fuego en mi meditación, [y así] proferí con mi lengua:
| ای خداوند اجل مرا بر من معلوم ساز و مقدارایامم را که چیست تا بفهمم چه قدر فانی هستم. | ۴ 4 |
Hazme saber, Jehová, mi fin, y cuánta sea la medida de mis días; sepa yo cuánto [tengo de ser] del mundo.
| اینک روزهایم را مثل یک وجب ساختهای وزندگانیام در نظر تو هیچ است. یقین هر آدمی محض بطالت قرار داده شد، سلاه. | ۵ 5 |
He aquí diste á mis días término corto, y mi edad es como nada delante de ti: ciertamente es completa vanidad todo hombre que vive. (Selah)
| اینک انسان در خیال رفتار میکند و محض بطالت مضطرب میگردد. ذخیره میکند و نمی داند کیست که ازآن تمتع خواهد برد. | ۶ 6 |
Ciertamente en tinieblas anda el hombre; ciertamente en vano se inquieta: junta, y no sabe quién lo allegará.
| و الانای خداوند برای چه منتظر باشم؟ امید من بر تو میباشد. | ۷ 7 |
Y ahora, Señor, ¿qué esperaré? Mi esperanza en ti está.
| مرا از همه گناهانم برهان و مرا نزد جاهلان عار مگردان. | ۸ 8 |
Líbrame de todas mis rebeliones; no me pongas por escarnio del insensato.
| من گنگ بودم وزبان خود را باز نکردم زیرا که تو این را کردهای. | ۹ 9 |
Enmudecí, no abrí mi boca; porque tú lo hiciste.
| بلای خود را از من بردار زیرا که از ضرب دست تو من تلف میشوم. | ۱۰ 10 |
Quita de sobre mí tu plaga; de la guerra de tu mano soy consumido.
| چون انسان را بهسبب گناهش به عتابها تادیب میکنی، نفایس اورا مثل بید میگذاری. یقین هر انسان محض بطالت است، سلاه. | ۱۱ 11 |
Con castigos sobre el pecado corriges al hombre, y haces consumirse como de polilla su grandeza: ciertamente vanidad es todo hombre. (Selah)
| ای خداوند دعای مرابشنو و به فریادم گوش بده و از اشکهایم ساکت مباش، زیرا که من غریب هستم در نزد تو و نزیل هستم مثل جمیع پدران خود. | ۱۲ 12 |
Oye mi oración, oh Jehová, y escucha mi clamor: no calles á mis lágrimas; porque peregrino soy para contigo, y advenedizo, como todos mis padres.
| روی (خشم )خود را از من بگردان تا فرحناک شوم قبل از آنکه رحلت کنم و نایاب گردم. | ۱۳ 13 |
Déjame, y tomaré fuerzas, antes que vaya y perezca.
