مزامیر 39
| برای یدوتون سالار مغنیان. مزمور داود گفتم راههای خود را حفظ خواهم کردتا به زبانم خطا نورزم. دهان خود را به لجام نگاه خواهم داشت، مادامی که شریر پیش من است. | ۱ 1 |
Para Jedutún, el director del coro. Un salmo de David. Me digo a mí mismo, “Seré cuidadoso en lo que haga, y no pecaré en lo que diga. Mantendré mi boca callada cuando los malvados me rodeen”.
| من گنگ بودم و خاموش و از نیکویی نیز سکوت کردم و درد من به حرکت آمد. | ۲ 2 |
Estaba completamente en silencio, no dije incluso nada bueno. Pero el dolor por dentro solo empeoraba.
| دلم در اندرونم گرم شد. چون تفکر می‌کردم آتش افروخته گردید. پس به زبان خود سخن گفتم. | ۳ 3 |
Pero mi mente quemaba como si estuviera en llamas; tenía que decir lo que pensaba:
| ای خداوند اجل مرا بر من معلوم ساز و مقدارایامم را که چیست تا بفهمم چه قدر فانی هستم. | ۴ 4 |
Señor, recuérdame. ¿Cuán corta es mi vida? ¿Cuánto tiempo me queda? Recuérdame cuán rápido mi vida pasará.
| اینک روزهایم را مثل یک وجب ساخته‌ای وزندگانی‌ام در نظر تو هیچ است. یقین هر آدمی محض بطالت قرار داده شد، سلاه. | ۵ 5 |
¡Sólo fíjate los pocos días que me has dado! A tus ojos todo mi tiempo es como si fuera nada. Nuestras vidas aquí son como un simple suspiro… (Selah)
| اینک انسان در خیال رفتار می‌کند و محض بطالت مضطرب می‌گردد. ذخیره می‌کند و نمی داند کیست که ازآن تمتع خواهد برد. | ۶ 6 |
Los seres humanos son como sombras caminando por ahí. Corren sin un objetivo por la vida, tratando de acumular posesiones sin saber quiénes se quedarán con ellas.
| و الان‌ای خداوند برای چه منتظر باشم؟ امید من بر تو می‌باشد. | ۷ 7 |
Así que Señor, ¿Qué estoy buscando yo? Pongo mi esperanza en ti.
| مرا از همه گناهانم برهان و مرا نزد جاهلان عار مگردان. | ۸ 8 |
Sálvame de mi rebelión. No dejes que sea burlado por los tontos.
| من گنگ بودم وزبان خود را باز نکردم زیرا که تو این را کرده‌ای. | ۹ 9 |
Me mantendré quieto, no diré ni una palabra, porque eres tú quien me ha hecho esto.
| بلای خود را از من بردار زیرا که از ضرب دست تو من تلف می‌شوم. | ۱۰ 10 |
¡Por favor, deja de golpearme! ¡Tu golpiza me ha acabado!
| چون انسان را به‌سبب گناهش به عتابها تادیب می‌کنی، نفایس اورا مثل بید می‌گذاری. یقین هر انسان محض بطالت است، سلاه. | ۱۱ 11 |
Cuando nos disciplinas, reprendiéndonos por nuestros pecados, es como una polilla comiéndose todo lo que es precioso para nosotros. Todos nosotros somos solo un suspiro… (Selah)
| ای خداوند دعای مرابشنو و به فریادم گوش بده و از اشکهایم ساکت مباش، زیرا که من غریب هستم در نزد تو و نزیل هستم مثل جمیع پدران خود. | ۱۲ 12 |
¡Por favor Señor, escucha mi oración! ¡Escucha mi clamor pidiendo ayuda! No seas sordo para con mi llanto. Por favor trátame como tu invitado, haz como con mis antepasados.
| روی (خشم )خود را از من بگردان تا فرحناک شوم قبل از آنکه رحلت کنم و نایاب گردم. | ۱۳ 13 |
Por favor, déjame en paz para que pueda sonreír de nuevo, antes de que muera y me vaya de este mundo.
