مزامیر 37
| مزمور داود به‌سبب شریران خویشتن را مشوش مساز و بر فتنه انگیزان حسد مبر. | ۱ 1 |
Von David. - Ereifere dich nicht der Bösewichte wegen! Beneide nicht die Übeltäter!
| زیراکه مثل علف به زودی بریده می‌شوند و مثل علف سبز پژمرده خواهند شد. | ۲ 2 |
Sie welken schnell wie Gras, verdorren wie das grüne Kraut.
| بر خداوند توکل نما و نیکویی بکن. در زمین ساکن باش و از امانت پرورده شو. | ۳ 3 |
Vertrau dem Herrn! Tu Gutes! Verbleib im Land, dich redlich nährend!
| و در خداوندتمتع ببر، پس مسالت دل تو را به تو خواهد داد. | ۴ 4 |
Wie ein verwöhntes Kind komm zu dem Herrn! Er gibt dir, was dein Herz sich wünscht.
| طریق خود را به خداوند بسپار و بر وی توکل کن که آن را انجام خواهد داد. | ۵ 5 |
Befiehl du deinen Weg dein Herrn! Auf ihn vertrau! Er wird's schon machen.
| و عدالت تو رامثل نور بیرون خواهد آورد و انصاف تو را مانندظهر. | ۶ 6 |
Er bringt ans Licht, daß du gerecht, und an den Tag, daß du im Recht.
| نزد خداوند ساکت شو و منتظر او باش واز شخص فرخنده طریق و مرد حیله گر خود رامشوش مساز. | ۷ 7 |
Und schweig zum Herrn und harre sein! Ereifere über den dich nicht, der sich Erfolg erzwingt, nicht über einen Mann, der Schwindel treibt!
| از غضب برکنار شو و خشم راترک کن. خود را مشوش مساز که البته باعث گناه خواهد شد. | ۸ 8 |
Gib auf den Ärger! So ereifere dich nicht, daß selbst du Böses tätest!
| زیرا که شریران منقطع خواهندشد. و اما منتظران خداوند وارث زمین خواهندبود. | ۹ 9 |
Denn ausgerottet werden Übeltäter; die auf den Herrn vertrauen, bleiben im Besitz des Landes.
| هان بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود. در مکانش تامل خواهی کرد و نخواهد بود. | ۱۰ 10 |
Noch kurze Zeit! Dann ist der Bösewicht dahin! Du schaust nach seiner Stätte. Er ist nicht mehr.
| واما حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانی سلامتی متلذذ خواهند گردید. | ۱۱ 11 |
Die Dulder bleiben im Besitz des Landes an reichem Glücke sich erlabend.
| شریر بر مرد عادل شورا می‌کند و دندانهای خود را بر او می‌افشرد. | ۱۲ 12 |
Dem Frommen plant zuleid der Frevler Arges und fletscht die Zähne wider ihn.
| خداوند بر او خواهدخندید، زیرا می‌بیند که روز او می‌آید. | ۱۳ 13 |
Der Herr lacht seiner; schon sieht er seinen Tag sich nahen.
| شریران شمشیر را برهنه کرده و کمان راکشیده‌اند تا مسکین و فقیر را بیندازند وراست روان را مقتول سازند. | ۱۴ 14 |
Die Frevler zücken zwar ihr Schwert und spannen ihren Bogen, um Elende und Arme zu erlegen und hinzuwürgen, die geraden Wandels.
| شمشیر ایشان به دل خود ایشان فرو خواهد رفت و کمانهای ایشان شکسته خواهد شد. | ۱۵ 15 |
Allein ihr Schwert dringt in ihr eigen Herz, und ihre Bogen splittern.
| نعمت اندک یک مردصالح بهتر است، از اندوخته های شریران کثیر. | ۱۶ 16 |
Das Wenige bekommt dem Frommen besser, als Frevlern großer Reichtum.
| زیرا که بازوهای شریران، شکسته خواهد شد. و اما صالحان را خداوند تایید می‌کند. | ۱۷ 17 |
Zerbrochen werden ja der Frevler Arme; die Frommen aber stützt der Herr.
| خداوندروزهای کاملان را می‌داند و میراث ایشان خواهدبود تا ابدالاباد. | ۱۸ 18 |
Der Herr sorgt für die Tage lauterer Menschen, und ihr Besitztum dauert immerfort.
| در زمان بلا خجل نخواهندشد، و در ایام قحط سیر خواهند بود. | ۱۹ 19 |
Sie werden nicht in böser Zeit zuschanden; sie werden satt in Hungertagen.
| زیراشریران هلاک می‌شوند و دشمنان خداوند مثل خرمی مرتعها فانی خواهند شد. بلی مثل دخان فانی خواهند گردید. | ۲۰ 20 |
Denn nur die Frevler gehn zugrunde, des Herrn Feinde gleich der Auen Pracht; sie schwinden hin wie Rauch; sie schwinden.
| شریر قرض می‌گیرد ووفا نمی کند و اما صالح رحیم و بخشنده است. | ۲۱ 21 |
Der Frevler borgt, kann's aber nicht zurückerstatten; freigebig, milde kann der Fromme sein.
| زیرا آنانی که از وی برکت یابند وارث زمین گردند. و اما آنانی که ملعون وی‌اند، منقطع خواهند شد. | ۲۲ 22 |
Denn die von ihm Gesegneten verbleiben im Besitz des Landes; doch die von ihm Verfluchten werden ausgerottet.
| خداوند قدمهای انسان رامستحکم می‌سازد، و در طریق هایش سرورمی دارد. | ۲۳ 23 |
Sind eines Mannes Schritte recht im Hinblick auf den Herrn, dann kümmert dieser sich um seinen Weg.
| اگر‌چه بیفتد افکنده نخواهد شد زیراخداوند دستش را می‌گیرد. | ۲۴ 24 |
Und wankt er auch, so stürzt er nicht; ihn stützt der Herr mit seiner Hand.
| من جوان بودم والان پیر هستم و مرد صالح را هرگز متروک ندیده‌ام و نه نسلش را که گدای نان بشوند. | ۲۵ 25 |
Ich war ein Jüngling, ward ein Greis; doch ganz verlassen habe ich den Frommen nie gesehen, noch sein Geschlecht um Nahrung betteln.
| تمامی روز رئوف است و قرض دهنده. وذریت او مبارک خواهند بود. | ۲۶ 26 |
Stets milde, leiht es allezeit; zum Segen sät es aus.
| از بدی برکنار شو و نیکویی بکن. پس ساکن خواهی بود تا ابدالاباد. | ۲۷ 27 |
Dem Laster gram, der Tugend hold, so bleibst du immerdar.
| زیرا خداوند انصاف را دوست می‌دارد و مقدسان خود را ترک نخواهدفرمود. ایشان محفوظ خواهند بود تا ابدالاباد. واما نسل شریر منقطع خواهد شد. | ۲۸ 28 |
Der Herr liebt ja das Recht; von seinen Frommen läßt er nicht. Sie sind für alle Zeit geschützt; der Frevler Brut wird ausgerottet.
| صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن تا به ابد سکونت خواهند نمود. | ۲۹ 29 |
Den Frommen wird das Land zu eigen, sie bleiben ewiglich darin.
| دهان صالح حکمت را بیان می‌کند و زبان او انصاف را ذکر می‌نماید. | ۳۰ 30 |
Des Frommen Mund spricht Weises; nur Rechtes redet seine Zunge.
| شریعت خدای وی در دل اوست. پس قدمهایش نخواهد لغزید. | ۳۱ 31 |
Im Herzen trägt er seines Gottes Lehre, und seine Schritte schwanken nie.
| شریر برای صالح کمین می‌کند و قصد قتل وی می‌دارد. | ۳۲ 32 |
Der Frevler lauert auf dem Frommen, begierig, ihn zu morden.
| خداونداو را در دستش ترک نخواهد کرد و چون به داوری آید بر وی فتوا نخواهد داد. | ۳۳ 33 |
Doch überläßt der Herr ihn nimmer seiner Hand, läßt vor Gericht ihn nicht verdammen.
| منتظرخداوند باش و طریق او را نگاه دار تا تو را به وراثت زمین برافرازد. چون شریران منقطع شوندآن را خواهی دید. | ۳۴ 34 |
Dem Herrn vertrau! Halt dich an seinen Weg! Dann gibt er dir das Land zu eigen; der Frevler Untergang erlebst du noch.
| شریر را دیدم که ظلم پیشه بود و مثل درخت بومی سبز خود را بهر سومی کشید. | ۳۵ 35 |
Ich habe einen Frevler voller Trotz gesehen, so kahl gemacht wie Gras im Felde.
| اما گذشت و اینک نیست گردید و اورا جستجو کردم و یافت نشد. | ۳۶ 36 |
Man schaute um; er war nicht mehr. Ich suchte ihn; er war nicht mehr zu finden.
| مرد کامل راملاحظه کن و مرد راست را ببین زیرا که عاقبت آن مرد سلامتی است. | ۳۷ 37 |
Merk auf die Lauteren! Schau auf die Redlichen, wie's jedem gut am Ende geht!
| اما خطاکاران جمیع هلاک خواهند گردید و عاقبت شریران منقطع خواهد شد | ۳۸ 38 |
Die Missetäter aber werden all vertilgt; der Frevler Zukunft wird vernichtet.
| و نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعه ایشان خواهد بود. | ۳۹ 39 |
Der Frommen Heil dagegen kommt vom Herrn; er ist ihr Schutz zur Zeit der Not.
| وخداوند ایشان را اعانت کرده، نجات خواهد داد. ایشان را از شریران خلاص کرده، خواهد رهانید. زیرا بر او توکل دارند. | ۴۰ 40 |
Der Herr steht ihnen bei und rettet sie; er schirmt und schützt sie vor dem Bösen; denn sie vertraun auf ihn.
