< مزامیر 36 >
برای سالار مغنیان. مزمور داود بنده خداوند معصیت شریر در اندرون دل من می گوید که ترس خدا در مد نظر اونیست. | ۱ 1 |
Au maître de chant. De David, serviteur de Yahweh. L’iniquité parle au méchant dans le fond de son cœur; la crainte de Dieu n’est pas devant ses yeux.
زیرا خویشتن را در نظر خود تملق میگوید تا گناهش ظاهر نشود و مکروه نگردد. | ۲ 2 |
Car il se flatte lui-même, sous le regard divin, doutant que Dieu découvre jamais son crime et le déteste.
سخنان زبانش شرارت و حیله است. ازدانشمندی و نیکوکاری دست برداشته است. | ۳ 3 |
Les paroles de sa bouche sont injustice et tromperie; il a cessé d’avoir l’intelligence, de faire le bien.
شرارت را بر بستر خود تفکر میکند. خود را به راه ناپسند قائم کرده، از بدی نفرت ندارد. | ۴ 4 |
Il médite l’iniquité sur sa couche; il se tient sur une voie qui n’est pas bonne; il ne rejette pas le mal.
ای خداوند رحمت تو در آسمانها است وامانت تو تا افلاک. | ۵ 5 |
Yahweh, ta bonté atteint jusqu’aux cieux, ta fidélité jusqu’aux nues.
عدالت تو مثل کوههای خداست و احکام تو لجه عظیم. ای خداوندانسان و بهایم را نجات میدهی. | ۶ 6 |
Ta justice est comme les montagnes de Dieu, tes jugements sont comme le vaste abîme. Yahweh, tu gardes les hommes et les bêtes:
ای خدارحمت تو چه ارجمند است. بنی آدم زیر سایه بالهای تو پناه میبرند. | ۷ 7 |
combien est précieuse ta bonté, ô Dieu! A l’ombre de tes ailes les fils de l’homme cherchent un refuge.
از چربی خانه تو شاداب میشوند. از نهر خوشیهای خود ایشان را می نوشانی. | ۸ 8 |
Ils s’enivrent de la graisse de ta maison, et tu les abreuves au torrent de tes délices.
زیرا که نزد تو چشمه حیاتاست ودر نور تو نور را خواهیم دید. | ۹ 9 |
Car auprès de toi est la source de la vie, et dans ta lumière nous voyons la lumière.
رحمت خود رابرای عارفان خود مستدام فرما و عدالت خود رابرای راست دلان. | ۱۰ 10 |
Continue ta bonté à ceux qui te connaissent, et ta justice à ceux qui ont le cœur droit.
پای تکبر بر من نیاید و دست شریران مرا گریزان نسازد. | ۱۱ 11 |
Que le pied de l’orgueilleux ne m’atteigne pas, et que la main des méchants ne me fasse pas fuir!
در آنجا بدکرداران افتادهاند. ایشان انداخته شدهاند و نمی توانندبرخاست. | ۱۲ 12 |
Les voilà tombés, ceux qui commettent l’iniquité! Ils sont renversés, et ils ne peuvent se relever.