مزامیر 32

۱ 1 قصیده داود خوشابحال کسی‌که عصیان او آمرزیده شد و گناه وی مستور گردید.

Благо ономе, коме је опроштена кривица, коме је грех покривен.

۲ 2 خوشابحال کسی‌که خداوند به وی جرمی درحساب نیاورد. و در روح او حیله‌ای نمی باشد.

Благо човеку, коме Господ не прима грехе и у чијем духу нема лукавства.

۳ 3 هنگامی که خاموش می‌بودم، استخوانهایم پوسیده می‌شد از نعره‌ای که تمامی روزمی زدم.

Кад ћутах, посахнуше кости моје од уздисања мог по вас дан.

۴ 4 چونکه دست تو روز و شب بر من سنگین می‌بود. رطوبتم به خشکی تابستان مبدل گردید، سلاه.

Јер дан и ноћ тишташе ме рука Твоја; неста сока у мени као на летњој припеци.

۵ 5 به گناه خود نزد تواعتراف کردم و جرم خود را مخفی نداشتم. گفتم: عصیان خود را نزد خداوند اقرارمی کنم. پس تو آلایش گناهم را عفو کردی، سلاه.

Грех свој казах Теби, и кривице своје не затајих; рекох: Исповедам Господу преступе своје; и Ти скиде с мене кривицу греха мог.

۶ 6 از این‌رو هر مقدسی در وقت اجابت نزد تودعا خواهد کرد. وقتی که آبهای بسیار به سیلان آید، هرگز بدو نخواهد رسید.

Зато нека Ти се моли сваки светац, кад се можеш наћи; и онда потоп велике воде неће га стигнути.

۷ 7 توملجای من هستی مرا از تنگی حفظ خواهی کرد. مرا به‌سرودهای نجات احاطه خواهی نمود، سلاه.

Ти си заклон мој, Ти ме чуваш од тескобе; окружаваш ме радостима у избављању.

۸ 8 تو را حکمت خواهم آموخت و براهی که باید رفت ارشاد خواهم نمود و تو را به چشم خودکه بر تو است نصیحت خواهم فرمود.

Уразумићу те, и показаћу ти пут којим да идеш; саветоваћу те, око је моје на теби.

۹ 9 مثل اسب و قاطر بی‌فهم مباشید که آنها را برای بستن به دهنه و لگام زینت می‌دهند، والا نزدیک تونخواهند آمد.

Немојте бити као коњ, као мазга без разума, којима уздом и жвалама ваља обуздати губицу, кад не иду к Теби.

۱۰ 10 غمهای شریر بسیار می‌باشد. اما هر‌که برخداوند توکل دارد رحمت او را احاطه خواهد کرد.

Много муке има безбожник, а који се узда у Господа, око Њега је милост.

۱۱ 11 ‌ای صالحان در خداوند شادی و وجد کنید و‌ای همه راست دلان ترنم نمایید.

Радујте се о Господу, и певајте, праведници; веселите се сви који сте правог срца.