مزامیر 30
| سرود برای متبرک ساختن خانه. مزمور داود ای خداوند تو را تسبیح می‌خوانم زیراکه مرا بالا کشیدی و دشمنانم را بر من مفتخر نساختی. | ۱ 1 |
Ein Psalm, zu singen von der Einweihung des Hauses, von David. Ich preise dich, HERR; denn du hast mich erhöht und lässest meine Feinde sich nicht über mich freuen.
| ای یهوه خدای من! نزد تواستغاثه نمودم و مرا شفا دادی. | ۲ 2 |
HERR, mein Gott, da ich schrie zu dir, machtest du mich gesund.
| ای خداوندجانم را از حفره برآوردی. مرا زنده ساختی تا به هاویه فرونروم. (Sheol h7585) | ۳ 3 |
HERR, du hast meine Seele aus der Hölle geführt; du hast mich lebend erhalten, da jene in die Grube fuhren. (Sheol h7585)
| ای مقدسان خداوند او رابسرایید و به ذکر قدوسیت او حمد گویید! | ۴ 4 |
Ihr Heiligen, lobsinget dem HERRN; danket und preiset seine Heiligkeit!
| زیراکه غضب او لحظه‌ای است و در رضامندی اوزندگانی. شامگاه گریه نزیل می‌شود. صبحگاهان شادی رخ می‌نماید. | ۵ 5 |
Denn sein Zorn währt einen Augenblick, und lebenslang seine Gnade; den Abend lang währt das Weinen, aber des Morgens ist Freude.
| و اما من در کامیابی خودگفتم: «جنبش نخواهم خورد تا ابدالاباد.» | ۶ 6 |
Ich aber sprach, da mir's wohl ging: Ich werde nimmermehr darniederliegen.
| ای خداوند به رضامندی خود کوه مرا در قوت ثابت گردانیدی و چون روی خود را پوشاندی پریشان شدم. | ۷ 7 |
Denn, HERR, durch dein Wohlgefallen hattest du meinen Berg stark gemacht; aber da du dein Antlitz verbargest, erschrak ich.
| ای خداوند نزد تو فریاد برمی آورم و نزدخداوند تضرع می‌نمایم. | ۸ 8 |
Zu dir, HERR, rief ich, und zum HERRN flehte ich:
| در خون من چه فایده است چون به حفره فرو روم. آیا خاک تو را حمدمی گوید و راستی تو را اخبار می‌نماید؟ | ۹ 9 |
Was ist nütze an meinem Blut, wenn ich zur Grube fahre? Wird dir auch der Staub danken und deine Treue verkündigen?
| ای خداوند بشنو و به من کرم فرما. ای خداوندمددکار من باش. | ۱۰ 10 |
HERR, höre und sei mir gnädig! HERR, sei mein Helfer!
| ماتم مرا برای من به رقص مبدل ساخته‌ای. پلاس را از من بیرون کرده و کمرمرا به شادی بسته‌ای. | ۱۱ 11 |
Du hast meine Klage verwandelt in einen Reigen; du hast mir meinen Sack ausgezogen und mich mit Freude gegürtet,
| تا جلالم ترا سرودخواند و خاموش نشود. ای یهوه خدای من، تو راحمد خواهم گفت تا ابدالاباد. | ۱۲ 12 |
auf daß dir lobsinge meine Ehre und nicht stille werde. HERR, mein Gott, ich will dir danken in Ewigkeit.
