مزامیر 3
| مزمور داود وقتی که از پسر خود ابشالوم فرار کرد ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده‌اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند. | ۱ 1 |
“A psalm of David, when he fled from before Abshalom his son.” Lord, how numerous are my assailants! how many, that rise up against me!
| بسیاری برای جان من می‌گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» سلاه. | ۲ 2 |
Many say of my soul, There is no help for him with God. (Selah)
| لیکن تو‌ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من. | ۳ 3 |
But thou, O Lord, art a shield around me, my glory, and he that lifteth up my head.
| به آواز خود نزدخداوند می‌خوانم و مرا از کوه مقدس خوداجابت می‌نماید. سلاه. | ۴ 4 |
With my voice I call unto the Lord, and he answereth me out of his holy mountain. (Selah)
| و اما من خسبیده، به خواب رفتم و بیدارشدم زیرا خداوند مرا تقویت می‌دهد. | ۵ 5 |
I laid myself down and slept: I awoke; for the Lord sustaineth me.
| ازکرورهای مخلوق نخواهم ترسید که گرداگرد من صف بسته‌اند. | ۶ 6 |
I will not be afraid of ten thousands of people, that have placed themselves round about against me.
| ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرابرهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛ دندانهای شریران را شکستی. | ۷ 7 |
Arise, O Lord, help me, O my God; for thou smitest all my enemies upon the cheek bone: the teeth of the wicked dost thou break.
| نجات از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو می‌باشد. سلاه. | ۸ 8 |
Salvation belongeth unto the Lord: thy blessing be upon thy people. (Selah)
