مزامیر 22

۱ 1 برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟

Meu Deus, meu Deus, porque me desamparaste? porque te alongas do meu auxilio e das palavras do meu bramido?

۲ 2 ‌ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست.

Meu Deus, eu clamo de dia, e tu não me ouves; de noite, e não tenho socego.

۳ 3 و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای.

Porém tu és Sancto, o que habitas entre os louvores d'Israel.

۴ 4 پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی.

Em ti confiaram nossos paes; confiaram, e tu os livraste.

۵ 5 نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند.

A ti clamaram e escaparam; em ti confiaram, e não foram confundidos.

۶ 6 و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم.

Mas eu sou verme, e não homem, opprobrio dos homens e desprezado do povo.

۷ 7 هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند):

Todos os que vêem zombam de mim, arreganham os beiços e meneiam a cabeça, dizendo:

۸ 8 «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.»

Confiou no Senhor, que o livre; livre-o, pois n'elle tem prazer.

۹ 9 زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی.

Mas tu és o que me tiraste do ventre: fizeste-me esperar, estando aos peitos de minha mãe.

۱۰ 10 از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی.

Sobre ti fui lançado desde a madre; tu és o meu Deus desde o ventre de minha mãe.

۱۱ 11 از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند.

Não te alongues de mim, pois a angustia está perto, e não ha quem ajude.

۱۲ 12 گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند.

Muitos toiros me cercaram; fortes toiros de Bazan me rodearam.

۱۳ 13 دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران.

Abriram contra mim suas boccas, como um leão que despedaça e que ruge.

۱۴ 14 مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است.

Como agua me derramei, e todos os meus ossos se desconjuntaram: o meu coração é como cera, derreteu-se no meio das minhas entranhas.

۱۵ 15 قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای.

A minha força se seccou como um caco, e a lingua se me pega ao paladar: e me pozeste no pó da morte.

۱۶ 16 زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند.

Pois me rodearam cães: o ajuntamento de malfeitores me cercou, traspassaram-me as mãos e os pés.

۱۷ 17 همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند.

Poderia contar todos os meus ossos: elles o vêem e me contemplam.

۱۸ 18 رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند.

Repartem entre si os meus vestidos, e lançam sortes sobre a minha tunica.

۱۹ 19 اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن.

Mas tu, Senhor, não te alongues de mim: força minha, apressa-te em soccorrer-me.

۲۰ 20 جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان.

Livra-me a minha alma da espada, e a minha predilecta da força do cão.

۲۱ 21 مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای.

Salva-me da bocca do leão, sim, ouviste-me, desde as pontas dos unicornios.

۲۲ 22 نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند.

Então declararei o teu nome aos meus irmãos: louvar-te-hei no meio da congregação.

۲۳ 23 ‌ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید.

Vós, que temeis ao Senhor, louvae-o; todos vós, semente de Jacob, glorificae-o; e temei-o todos vós, semente d'Israel.

۲۴ 24 زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود.

Porque não desprezou nem abominou a afflicção do afflicto, nem escondeu d'elle o seu rosto; antes, quando elle clamou, o ouviu.

۲۵ 25 تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود.

O meu louvor virá de ti na grande congregação: pagarei os meus votos perante os que o temem.

۲۶ 26 حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد.

Os mansos comerão e se fartarão; louvarão ao Senhor os que o buscam: o vosso coração viverá eternamente.

۲۷ 27 جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد.

Todos os limites da terra se lembrarão, e se converterão ao Senhor: e todas as gerações das nações adorarão perante a tua face.

۲۸ 28 زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است.

Porque o reino é do Senhor, e elle domina entre as nações.

۲۹ 29 همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هر‌که به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت.

Todos os que na terra são gordos comerão e adorarão, e todos os que descem ao pó se prostrarão perante elle: e ninguem poderá reter viva a sua alma.

۳۰ 30 ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود.

Uma semente o servirá: será contada ao Senhor de geração em geração.

۳۱ 31 ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است.

Chegarão e annunciarão a sua justiça ao povo que nascer, porquanto elle o fez.