مزامیر 22

۱ 1 برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟

For the end, concerning the morning aid, a Psalm of David. O God, my God, attend to me: why have you forsaken me? the account of my transgressions is far from my salvation.

۲ 2 ‌ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست.

O my God, I will cry to you by day, but you will not hear: and by night, and [it shall] not [be accounted] for folly to me.

۳ 3 و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای.

But you, the praise of Israel, dwell in a sanctuary.

۴ 4 پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی.

Our fathers hoped in you; they hoped, and you did deliver them.

۵ 5 نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند.

They cried to you, and were saved: they hoped in you, and were not ashamed.

۶ 6 و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم.

But I am a worm, and not a man; a reproach of men, and scorn of the people.

۷ 7 هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند):

All that saw me mocked me: they spoke with [their] lips, they shook the head, [saying],

۸ 8 «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.»

He hoped in the Lord: let him deliver him, let him save him, because he takes pleasure in him.

۹ 9 زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی.

For you are he that drew me out of the womb; my hope from my mother's breasts.

۱۰ 10 از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی.

I was cast on you from the womb: you are my God from my mother's belly.

۱۱ 11 از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند.

Stand not aloof from me; for affliction is near; for there is no helper.

۱۲ 12 گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند.

Many bullocks have compassed me: fat bulls have beset me round.

۱۳ 13 دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران.

They have opened their mouth against me, as a ravening and roaring lion.

۱۴ 14 مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است.

I am poured out like water, and all my bones are loosened: my heart in the midst of my belly is become like melting wax.

۱۵ 15 قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای.

My strength is dried up, like a potsherd; and my tongue is glued to my throat; and you have brought me down to the dust of death.

۱۶ 16 زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند.

For many dogs have compassed me: the assembly of the wicked doers has beset me round: they pierced my hands and my feet.

۱۷ 17 همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند.

They counted all my bones; and they observed and looked upon me.

۱۸ 18 رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند.

They parted my garments [amongst] themselves, and cast lots upon my raiment.

۱۹ 19 اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن.

But you, O Lord, remove not my help afar off: be ready for mine aid.

۲۰ 20 جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان.

Deliver my soul from the sword; my only-begotten one from the power of the dog.

۲۱ 21 مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای.

Save me from the lion's mouth; and [regard] my lowliness from the horns of the unicorns.

۲۲ 22 نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند.

I will declare your name to my brethren: in the midst of the church will I sing praise to you.

۲۳ 23 ‌ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید.

You that fear the Lord, praise him; all you seed of Jacob, glorify him: let all the seed of Israel fear him.

۲۴ 24 زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود.

For he has not despised nor been angry at the supplication of the poor; nor turned away his face from me; but when I cried to him, he heard me.

۲۵ 25 تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود.

My praise is of you in the great congregation: I will pay my vows before them that fear him.

۲۶ 26 حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد.

The poor shall eat and be satisfied; and they shall praise the Lord that seek him: their heart shall live for ever.

۲۷ 27 جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد.

All the ends of the earth shall remember and turn to the Lord: and all the kindred of the nations shall worship before him.

۲۸ 28 زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است.

For the kingdom is the Lord's; and he is the governor of the nations.

۲۹ 29 همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هر‌که به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت.

All the fat ones of the earth have eaten and worshipped: all that go down to the earth shall fall down before him: my soul also lives to him.

۳۰ 30 ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود.

And my seed shall serve him: the generation that is coming shall be reported to the Lord.

۳۱ 31 ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است.

And they shall report his righteousness to the people that shall be born, whom the Lord has made.