مزامیر 22
| برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟ | ۱ 1 |
For the Chief Musician; set to Aijeleth hash-Shahar. A Psalm of David. My God, my God, why hast thou forsaken me? [Why art thou so] far from helping me, [and from] the words of my groaning?
| ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست. | ۲ 2 |
O my God, I cry in the daytime, but thou answerest not; And in the night season, and am not silent.
| و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای. | ۳ 3 |
But thou art holy, O thou that inhabitest the praises of Israel.
| پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی. | ۴ 4 |
Our fathers trusted in thee: They trusted, and thou didst deliver them.
| نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند. | ۵ 5 |
They cried unto thee, and were delivered: They trusted in thee, and were not put to shame.
| و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم. | ۶ 6 |
But I am a worm, and no man; A reproach of men, and despised of the people.
| هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند): | ۷ 7 |
All they that see me laugh me to scorn: They shoot out the lip, they shake the head, [saying],
| «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.» | ۸ 8 |
Commit [thyself] unto Jehovah; let him deliver him: Let him rescue him, seeing he delighteth in him.
| زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی. | ۹ 9 |
But thou art he that took me out of the womb; Thou didst make me trust [when I was] upon my mother’s breasts.
| از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی. | ۱۰ 10 |
I was cast upon thee from the womb; Thou art my God since my mother bare me.
| از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند. | ۱۱ 11 |
Be not far from me; for trouble is near; For there is none to help.
| گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند. | ۱۲ 12 |
Many bulls have compassed me; Strong bulls of Bashan have beset me round.
| دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران. | ۱۳ 13 |
They gape upon me with their mouth, [As] a ravening and a roaring lion.
| مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است. | ۱۴ 14 |
I am poured out like water, And all my bones are out of joint: My heart is like wax; It is melted within me.
| قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای. | ۱۵ 15 |
My strength is dried up like a potsherd; And my tongue cleaveth to my jaws; And thou hast brought me into the dust of death.
| زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند. | ۱۶ 16 |
For dogs have compassed me: A company of evil-doers have inclosed me; They pierced my hands and my feet.
| همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند. | ۱۷ 17 |
I may count all my bones. They look and stare upon me;
| رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند. | ۱۸ 18 |
They part my garments among them, And upon my vesture do they cast lots.
| اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن. | ۱۹ 19 |
But be not thou far off, O Jehovah: O thou my succor, haste thee to help me.
| جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان. | ۲۰ 20 |
Deliver my soul from the sword, My darling from the power of the dog.
| مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای. | ۲۱ 21 |
Save me from the lion’s mouth; Yea, from the horns of the wild-oxen thou hast answered me.
| نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند. | ۲۲ 22 |
I will declare thy name unto my brethren: In the midst of the assembly will I praise thee.
| ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید. | ۲۳ 23 |
Ye that fear Jehovah, praise him; All ye the seed of Jacob, glorify him; And stand in awe of him, all ye the seed of Israel.
| زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود. | ۲۴ 24 |
For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; Neither hath he hid his face from him; But when he cried unto him, he heard.
| تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود. | ۲۵ 25 |
Of thee cometh my praise in the great assembly: I will pay my vows before them that fear him.
| حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد. | ۲۶ 26 |
The meek shall eat and be satisfied; They shall praise Jehovah that seek after him: Let your heart live for ever.
| جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد. | ۲۷ 27 |
All the ends of the earth shall remember and turn unto Jehovah; And all the kindreds of the nations shall worship before thee.
| زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است. | ۲۸ 28 |
For the kingdom is Jehovah’s; And he is the ruler over the nations.
| همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هرکه به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت. | ۲۹ 29 |
All the fat ones of the earth shall eat and worship: All they that go down to the dust shall bow before him, Even he that cannot keep his soul alive.
| ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود. | ۳۰ 30 |
A seed shall serve him; It shall be told of the Lord unto the [next] generation.
| ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است. | ۳۱ 31 |
They shall come and shall declare his righteousness Unto a people that shall be born, that he hath done it.
