مزامیر 18

۱ 1 برای سالار مغنیان، مزمور داود بنده خداوند که کلام این سرود را به خداوند گفت، در روزی که خداوند او را از دست همه دشمنانش و از دست شاول رهایی داد. پس گفت: ای خداوند! ای قوت من! تو را محبت می نمایم.

Ljubiæu te, Gospode, krjeposti moja,

۲ 2 خداوند صخره من است وملجا و نجات‌دهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من.

Gospode, grade moj, zaklone moj, koji se oboriti ne može, izbavitelju moj, Bože moj, kamena goro, na kojoj se ne bojim zla, štite moj, rože spasenja mojega, utoèište moje!

۳ 3 خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس، از دشمنانم رهایی خواهم یافت.

Prizivljem Gospoda, kojemu se klanjati valja, i opraštam se neprijatelja svojih.

۴ 4 رسنهای موت مرا احاطه کرده، و سیلابهای شرارت مرا ترسانیده بود.

Obuzeše me smrtne bolesti, i potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.

۵ 5 رسنهای گور دور مراگرفته بود و دامهای موت پیش روی من درآمده. (Sheol h7585)

Opkoliše me bolesti paklene, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)

۶ 6 در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش استغاثه نمودم. او آواز مرا از هیکل خودشنید و استغاثه من به حضورش به گوش وی رسید.

U svojoj tjeskobi prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah; on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.

۷ 7 زمین متزلزل و مرتعش شده، اساس کوههابلرزید و متزلزل گردید چونکه خشم او افروخته شد.

Zatrese se i pokoleba se zemlja, zadrmaše se i pomjeriše iz temelja gore, jer se on razljuti.

۸ 8 دخان از بینی او برآمد و نار از دهانش ملتهب گشت و آتشها از آن افروخته گردید.

Podiže se dim od gnjeva njegova, iz usta njegovijeh oganj, koji proždire, i živo ugljevlje otskakaše od njega.

۹ 9 آسمان را خم کرده، نزول فرمود و زیر پای وی تاریکی غلیظ می‌بود.

Savi nebesa i siðe. Mrak bješe pod nogama njegovijem.

۱۰ 10 برکروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد.

Sjede na heruvima i podiže se, i poletje na krilima vjetrnijem.

۱۱ 11 تاریکی را پرده خود و خیمه‌ای گرداگرد خویش بساخت، تاریکی آبها و ابرهای متراکم را.

Od mraka naèini sebi krov, sjenicu oko sebe, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.

۱۲ 12 از تابش پیش روی وی ابرهایش می‌شتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته.

Od sijevanja pred njim kroz oblake njegove udari grad i živo ugljevlje.

۱۳ 13 و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را.

Zagrmje na nebesima Gospod, i višnji pusti glas svoj, grad i živo ugljevlje.

۱۴ 14 پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت وایشان را پریشان نمود.

Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; silu munja, i rasu ih.

۱۵ 15 آنگاه عمق های آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه تو‌ای خداوند، از نفخه باد بینی تو!

I pokazaše se izvori vodeni, i otkriše se temelji vasionoj od prijetnje tvoje, Gospode, od dihanja duha gnjeva tvojega.

۱۶ 16 پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید.

Tada pruži s visine ruku, uhvati me, izvuèe me iz vode velike.

۱۷ 17 و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از خصمانم، زیرا که از من تواناتر بودند.

Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.

۱۸ 18 در روز بلای من پیش رویم درآمدند، لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.

۱۹ 19 و مرابجای وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا که درمن رغبت می‌داشت.

Izvede me na prostrano mjesto, i izbavi me, jer sam mu mio.

۲۰ 20 خداوند موافق عدالتم مرا جزا داد و به حسب طهارت دستم مرا مکافات رسانید.

Dade mi Gospod po pravdi mojoj, i za èistotu ruku mojih dariva me.

۲۱ 21 زیراکه راههای خداوند را نگاه داشته، و به خدای خویش عصیان نورزیده‌ام،

Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega,

۲۲ 22 و جمیع احکام اوپیش روی من بوده است و فرائض او را از خوددور نکرده‌ام،

Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.

۲۳ 23 و نزد او بی‌عیب بوده‌ام وخویشتن را از گناه خود نگاه داشته‌ام.

Bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.

۲۴ 24 پس خداوند مرا موافق عدالتم پاداش داده است و به حسب طهارت دستم در نظر وی.

Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih pred oèima njegovima.

۲۵ 25 خویشتن رابا رحیم، رحیم می‌نمایی، و با مرد کامل، خود راکامل می‌نمایی.

Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernim vjerno,

۲۶ 26 خویشتن را با طاهر، طاهرمی نمایی و با مکار، به مکر رفتار می‌کنی.

S èistim èisto, a s nevaljalim nasuprot njemu.

۲۷ 27 زیراقوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان متکبران را به زیر خواهی انداخت.

Jer ti pomažeš ljudima nevoljnim, a oèi ponosite ponižavaš.

۲۸ 28 زیرا که تو چراغ مراخواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید.

Ti raspaljuješ vidjelo moje; Gospod moj prosvjetljuje tamu moju.

۲۹ 29 زیرا به مدد تو بر فوجها حمله می‌برم و به خدای خود از حصارها برمی جهم.

S tobom razbijam vojsku, i s Bogom svojim skaèem preko zida.

۳۰ 30 و اما خدا طریق او کامل است و کلام خداوندمصفی. او برای همه متوکلان خود سپر است،

Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se u nj uzdaju.

۳۱ 31 زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره‌ای غیر از خدای ما؟

Jer ko je Bog osim Gospoda, i ko je obrana osim Boga našega?

۳۲ 32 خدایی که کمر مرابه قوت بسته و راههای مرا کامل گردانیده است.

Ovaj Bog opasuje me snagom, i èini mi vjeran put.

۳۳ 33 پایهای مرا مثل آهو ساخته و مرا به مقامهای اعلای من برپا داشته است.

Daje mi noge kao u jelena, i na visine stavlja me.

۳۴ 34 دستهای مرا برای جنگ تعلیم داده است، که کمان برنجین به بازوی من خم شد.

Uèi ruke moje boju, i mišice moje èini da su luk od mjedi.

۳۵ 35 سپر نجات خود را به من داده‌ای. دست راستت عمود من شده و مهربانی تو مرابزرگ ساخته است.

Ti mi daješ štit spasenja svojega; desnica tvoja drži me, i milost tvoja èini me velika.

۳۶ 36 قدمهایم را زیرم وسعت دادی که پایهای من نلغزید.

Ti širiš korak moj, te se ne spotièu noge moje.

۳۷ 37 دشمنان خود راتعاقب نموده، بدیشان خواهم رسید و تا تلف نشوند بر نخواهم گشت.

Tjeram neprijatelje svoje i stižem ih, i ne vraæam se dok ih ne istrijebim.

۳۸ 38 ایشان را فرو خواهم کوفت که نتوانند برخاست و زیر پاهای من خواهند افتاد.

Obaram ih, i ne mogu ustati, padaju pod noge moje.

۳۹ 39 زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت بسته‌ای و مخالفانم را زیر پایم انداخته‌ای.

Jer me ti opasuješ snagom za boj, i koji ustanu na me, obaraš ih preda mnom.

۴۰ 40 گردنهای دشمنانم را به من تسلیم کرده‌ای تاخصمان خود را نابود بسازم.

Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.

۴۱ 41 فریاد برآوردنداما رهاننده‌ای نبود نزد خداوند، ولی ایشان رااجابت نکرد.

Oni vièu, ali nema pomagaèa, ka Gospodu, ali ih on ne sluša.

۴۲ 42 ایشان را چون غبار پیش بادساییده‌ام؛ مثل گل کوچه‌ها ایشان را دور ریخته‌ام.

Rasipam ih kao prah po vjetru, kao blato po ulicama gazim ih.

۴۳ 43 مرا از منازعه قوم رهانیده، سر امت هاساخته‌ای. قومی را که نشناخته بودم، مرا خدمت می‌نمایند.

Ti me izbavljaš od bune narodne, postavljaš me da sam glava tuðim plemenima; narod kojega ne poznavah, služi mi.

۴۴ 44 به مجرد شنیدن مرا اطاعت خواهند کرد؛ فرزندان غربا نزد من تذلل خواهندنمود.

Po samome èuvenju slušaju me, tuðini pokorni su mi.

۴۵ 45 فرزندان غربا پژمرده می‌شوند و درقلعه های خود خواهند لرزید.

Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.

۴۶ 46 خداوند زنده است و صخره من متبارک باد، و خدای نجات من متعال!

Živ je Gospod, i da je blagosloven braniè moj! Da se uzvisi Bog spasenja mojega,

۴۷ 47 خدایی که برای من انتقام می‌گیرد وقوم‌ها را زیر من مغلوب می‌سازد.

Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,

۴۸ 48 مرا ازدشمنانم رهانیده، برخصمانم بلند کرده‌ای و ازمرد ظالم مرا خلاصی داده‌ای!

Koji me izbavlja od neprijatelja, podiže me nad one koji ustaju na me i od èovjeka žestoka izbavlja me!

۴۹ 49 لهذا‌ای خداوند تو را در میان امت‌ها حمد خواهم گفت وبه نام تو سرود خواهم خواند.

Toga radi hvalim te, Gospode, pred narodima, i pojem imenu tvojemu,

۵۰ 50 که نجات عظیمی به پادشاه خود داده و به مسیح خویش رحمت نموده است. یعنی به داود و ذریت او تاابدالاباد.

Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i natražju njegovu dovijeka.

Saul Attempts to Kill David