مزامیر 18

۱ 1 برای سالار مغنیان، مزمور داود بنده خداوند که کلام این سرود را به خداوند گفت، در روزی که خداوند او را از دست همه دشمنانش و از دست شاول رهایی داد. پس گفت: ای خداوند! ای قوت من! تو را محبت می نمایم.

Unto the end, for David the servant of the Lord, who spoke to the Lord the words of this canticle, in the day that the Lord delivered him from the hands of all his enemies, and from the hand of Saul. I will love thee, O Lord, my strength:

۲ 2 خداوند صخره من است وملجا و نجات‌دهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من.

The Lord is my firmament, my refuge, and my deliverer. My God is my helper, and in him will I put my trust. My protector and the horn of my salvation, and my support.

۳ 3 خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس، از دشمنانم رهایی خواهم یافت.

Praising I will call upon the Lord: and I shall be saved from my enemies.

۴ 4 رسنهای موت مرا احاطه کرده، و سیلابهای شرارت مرا ترسانیده بود.

The sorrows of death surrounded me: and the torrents of iniquity troubled me.

۵ 5 رسنهای گور دور مراگرفته بود و دامهای موت پیش روی من درآمده. (Sheol h7585)

The sorrows of hell encompassed me: and the snares of death prevented me. (Sheol h7585)

۶ 6 در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش استغاثه نمودم. او آواز مرا از هیکل خودشنید و استغاثه من به حضورش به گوش وی رسید.

In my affliction I called upon the Lord, and I cried to my God: And he heard my voice from his holy temple: and my cry before him came into his ears.

۷ 7 زمین متزلزل و مرتعش شده، اساس کوههابلرزید و متزلزل گردید چونکه خشم او افروخته شد.

The earth shook and trembled: the foundations of the mountains were troubled and were moved, because he was angry with them.

۸ 8 دخان از بینی او برآمد و نار از دهانش ملتهب گشت و آتشها از آن افروخته گردید.

There went up a smoke in his wrath: and a fire flamed from his face: coals were kindled by it.

۹ 9 آسمان را خم کرده، نزول فرمود و زیر پای وی تاریکی غلیظ می‌بود.

He bowed the heavens, and came down: and darkness was under his feet.

۱۰ 10 برکروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد.

And he ascended upon the cherubim, and he flew; he flew upon the wings of the winds.

۱۱ 11 تاریکی را پرده خود و خیمه‌ای گرداگرد خویش بساخت، تاریکی آبها و ابرهای متراکم را.

And he made darkness his covert, his pavilion round about him: dark waters in the clouds of the air.

۱۲ 12 از تابش پیش روی وی ابرهایش می‌شتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته.

At the brightness that was before him the clouds passed, hail and coals of fire.

۱۳ 13 و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را.

And the Lord thundered from heaven, and the highest gave his voice: hail and coals of fire.

۱۴ 14 پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت وایشان را پریشان نمود.

And he sent forth his arrows, and he scattered them: he multiplied lightnings, and troubled them.

۱۵ 15 آنگاه عمق های آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه تو‌ای خداوند، از نفخه باد بینی تو!

Then the fountains of waters appeared, and the foundations of the world were discovered: At thy rebuke, O Lord, at the blast of the spirit of thy wrath.

۱۶ 16 پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید.

He sent from on high, and took me: and received me out of many waters.

۱۷ 17 و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از خصمانم، زیرا که از من تواناتر بودند.

He delivered me from my strongest enemies, and from them that hated me: for they were too strong for me.

۱۸ 18 در روز بلای من پیش رویم درآمدند، لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

They prevented me in the day of my affliction: and the Lord became my protector.

۱۹ 19 و مرابجای وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا که درمن رغبت می‌داشت.

And he brought me forth into a large place: he saved me, because he was well pleased with me.

۲۰ 20 خداوند موافق عدالتم مرا جزا داد و به حسب طهارت دستم مرا مکافات رسانید.

And the Lord will reward me according to my justice; and will repay me according to the cleanness of my hands:

۲۱ 21 زیراکه راههای خداوند را نگاه داشته، و به خدای خویش عصیان نورزیده‌ام،

Because I have kept the ways of the Lord; and have not done wickedly against my God.

۲۲ 22 و جمیع احکام اوپیش روی من بوده است و فرائض او را از خوددور نکرده‌ام،

For till his judgments are in my sight: and his justices I have not put away from me.

۲۳ 23 و نزد او بی‌عیب بوده‌ام وخویشتن را از گناه خود نگاه داشته‌ام.

And I shall be spotless with him: and shall keep myself from my iniquity.

۲۴ 24 پس خداوند مرا موافق عدالتم پاداش داده است و به حسب طهارت دستم در نظر وی.

And the Lord will reward me according to my justice; and according to the cleanness of my hands before his eyes.

۲۵ 25 خویشتن رابا رحیم، رحیم می‌نمایی، و با مرد کامل، خود راکامل می‌نمایی.

With the holy, thou wilt be holy; and with the innocent man thou wilt be innocent.

۲۶ 26 خویشتن را با طاهر، طاهرمی نمایی و با مکار، به مکر رفتار می‌کنی.

And with the elect thou wilt be elect: and with the perverse thou wilt be perverted.

۲۷ 27 زیراقوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان متکبران را به زیر خواهی انداخت.

For thou wilt save the humble people; but wilt bring down the eyes of the proud.

۲۸ 28 زیرا که تو چراغ مراخواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید.

For thou lightest my lamp, O Lord: O my God enlighten my darkness.

۲۹ 29 زیرا به مدد تو بر فوجها حمله می‌برم و به خدای خود از حصارها برمی جهم.

For by thee I shall be delivered from temptation; and through my God I shall go over a wall.

۳۰ 30 و اما خدا طریق او کامل است و کلام خداوندمصفی. او برای همه متوکلان خود سپر است،

As for my God, his way is undefiled: the words of the Lord are fire tried: he is the protector of all that trust in him.

۳۱ 31 زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره‌ای غیر از خدای ما؟

For who is God but the Lord? or who is God but our God?

۳۲ 32 خدایی که کمر مرابه قوت بسته و راههای مرا کامل گردانیده است.

God who hath girt me with strength; and made my way blameless.

۳۳ 33 پایهای مرا مثل آهو ساخته و مرا به مقامهای اعلای من برپا داشته است.

Who hath made my feet like the feet of harts: and who setteth me upon high places.

۳۴ 34 دستهای مرا برای جنگ تعلیم داده است، که کمان برنجین به بازوی من خم شد.

Who teacheth my hands to war: and thou hast made my arms like a brazen bow.

۳۵ 35 سپر نجات خود را به من داده‌ای. دست راستت عمود من شده و مهربانی تو مرابزرگ ساخته است.

And thou hast given me the protection of thy salvation: and thy right hand hath held me up: And thy discipline hath corrected me unto the end: and thy discipline, the same shall teach me.

۳۶ 36 قدمهایم را زیرم وسعت دادی که پایهای من نلغزید.

Thou hast enlarged my steps under me; and my feet are not weakened.

۳۷ 37 دشمنان خود راتعاقب نموده، بدیشان خواهم رسید و تا تلف نشوند بر نخواهم گشت.

I will pursue after my enemies, and overtake them: and I will not turn again till they are consumed.

۳۸ 38 ایشان را فرو خواهم کوفت که نتوانند برخاست و زیر پاهای من خواهند افتاد.

I will break them, and they shall not be able to stand: they shall fall under my feet.

۳۹ 39 زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت بسته‌ای و مخالفانم را زیر پایم انداخته‌ای.

And thou hast girded me with strength unto battle; and hast subdued under me them that rose up against me.

۴۰ 40 گردنهای دشمنانم را به من تسلیم کرده‌ای تاخصمان خود را نابود بسازم.

And thou hast made my enemies turn their back upon me, and hast destroyed them that hated me.

۴۱ 41 فریاد برآوردنداما رهاننده‌ای نبود نزد خداوند، ولی ایشان رااجابت نکرد.

They cried, but there was none to save them, to the Lord: but he heard them not.

۴۲ 42 ایشان را چون غبار پیش بادساییده‌ام؛ مثل گل کوچه‌ها ایشان را دور ریخته‌ام.

And I shall beat them as small as the dust before the wind; I shall bring them to nought, like the dirt in the streets.

۴۳ 43 مرا از منازعه قوم رهانیده، سر امت هاساخته‌ای. قومی را که نشناخته بودم، مرا خدمت می‌نمایند.

Thou wilt deliver me from the contradictions of the people: thou wilt make me head of the Gentiles.

۴۴ 44 به مجرد شنیدن مرا اطاعت خواهند کرد؛ فرزندان غربا نزد من تذلل خواهندنمود.

A people, which I knew not, hath served me: at the hearing of the ear they have obeyed me.

۴۵ 45 فرزندان غربا پژمرده می‌شوند و درقلعه های خود خواهند لرزید.

The children that are strangers have lied to me, strange children have faded away, and have halted from their paths.

۴۶ 46 خداوند زنده است و صخره من متبارک باد، و خدای نجات من متعال!

The Lord liveth, and blessed be my God, and let the God of my salvation be exalted:

۴۷ 47 خدایی که برای من انتقام می‌گیرد وقوم‌ها را زیر من مغلوب می‌سازد.

O God, who avengest me, and subduest the people under me, my deliverer from my enemies.

۴۸ 48 مرا ازدشمنانم رهانیده، برخصمانم بلند کرده‌ای و ازمرد ظالم مرا خلاصی داده‌ای!

And thou wilt lift me up above them that rise up against me: from the unjust man thou wilt deliver me.

۴۹ 49 لهذا‌ای خداوند تو را در میان امت‌ها حمد خواهم گفت وبه نام تو سرود خواهم خواند.

Therefore will I give glory to thee, O Lord, among the nations, and I will sing a psalm to thy name.

۵۰ 50 که نجات عظیمی به پادشاه خود داده و به مسیح خویش رحمت نموده است. یعنی به داود و ذریت او تاابدالاباد.

Giving great deliverance to his king, and shewing mercy to David his anointed: and to his seed for ever.

Saul Attempts to Kill David