مزامیر 18

۱ 1 برای سالار مغنیان، مزمور داود بنده خداوند که کلام این سرود را به خداوند گفت، در روزی که خداوند او را از دست همه دشمنانش و از دست شاول رهایی داد. پس گفت: ای خداوند! ای قوت من! تو را محبت می نمایم.

To the chief Musician. [A Psalm] of David, the servant of Jehovah, who spoke to Jehovah the words of this song in the day that Jehovah had delivered him out of the hand of all his enemies and out of the hand of Saul. And he said, I will love thee, O Jehovah, my strength.

۲ 2 خداوند صخره من است وملجا و نجات‌دهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من.

Jehovah is my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my rock, in whom I will trust; my shield, and the horn of my salvation, my high tower.

۳ 3 خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس، از دشمنانم رهایی خواهم یافت.

I will call upon Jehovah, who is to be praised: so shall I be saved from mine enemies.

۴ 4 رسنهای موت مرا احاطه کرده، و سیلابهای شرارت مرا ترسانیده بود.

The bands of death encompassed me, and torrents of Belial made me afraid.

۵ 5 رسنهای گور دور مراگرفته بود و دامهای موت پیش روی من درآمده. (Sheol h7585)

The bands of Sheol surrounded me, the cords of death encountered me. (Sheol h7585)

۶ 6 در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش استغاثه نمودم. او آواز مرا از هیکل خودشنید و استغاثه من به حضورش به گوش وی رسید.

In my distress I called upon Jehovah, and I cried out to my God; he heard my voice out of his temple, and my cry came before him, into his ears.

۷ 7 زمین متزلزل و مرتعش شده، اساس کوههابلرزید و متزلزل گردید چونکه خشم او افروخته شد.

Then the earth shook and quaked, and the foundations of the mountains trembled and shook, because he was wroth.

۸ 8 دخان از بینی او برآمد و نار از دهانش ملتهب گشت و آتشها از آن افروخته گردید.

There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals burned forth from it.

۹ 9 آسمان را خم کرده، نزول فرمود و زیر پای وی تاریکی غلیظ می‌بود.

And he bowed the heavens, and came down; and darkness was under his feet.

۱۰ 10 برکروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد.

And he rode upon a cherub and did fly; yea, he flew fast upon the wings of the wind.

۱۱ 11 تاریکی را پرده خود و خیمه‌ای گرداگرد خویش بساخت، تاریکی آبها و ابرهای متراکم را.

He made darkness his secret place, his tent round about him: darkness of waters, thick clouds of the skies.

۱۲ 12 از تابش پیش روی وی ابرهایش می‌شتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته.

From the brightness before him his thick clouds passed forth: hail and coals of fire.

۱۳ 13 و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را.

And Jehovah thundered in the heavens, and the Most High uttered his voice: hail and coals of fire.

۱۴ 14 پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت وایشان را پریشان نمود.

And he sent his arrows, and scattered [mine enemies]; and he shot forth lightnings, and discomfited them.

۱۵ 15 آنگاه عمق های آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه تو‌ای خداوند، از نفخه باد بینی تو!

And the beds of the waters were seen, and the foundations of the world were uncovered at thy rebuke, Jehovah, at the blast of the breath of thy nostrils.

۱۶ 16 پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید.

He reached forth from above, he took me, he drew me out of great waters:

۱۷ 17 و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از خصمانم، زیرا که از من تواناتر بودند.

He delivered me from my strong enemy, and from them that hated me; for they were mightier than I.

۱۸ 18 در روز بلای من پیش رویم درآمدند، لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

They encountered me in the day of my calamity, but Jehovah was my stay.

۱۹ 19 و مرابجای وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا که درمن رغبت می‌داشت.

And he brought me forth into a large place; he delivered me, because he delighted in me.

۲۰ 20 خداوند موافق عدالتم مرا جزا داد و به حسب طهارت دستم مرا مکافات رسانید.

Jehovah hath rewarded me according to my righteousness; according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.

۲۱ 21 زیراکه راههای خداوند را نگاه داشته، و به خدای خویش عصیان نورزیده‌ام،

For I have kept the ways of Jehovah, and have not wickedly departed from my God.

۲۲ 22 و جمیع احکام اوپیش روی من بوده است و فرائض او را از خوددور نکرده‌ام،

For all his ordinances were before me, and I did not put away his statutes from me;

۲۳ 23 و نزد او بی‌عیب بوده‌ام وخویشتن را از گناه خود نگاه داشته‌ام.

And I was upright with him, and kept myself from mine iniquity.

۲۴ 24 پس خداوند مرا موافق عدالتم پاداش داده است و به حسب طهارت دستم در نظر وی.

And Jehovah hath recompensed me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his sight.

۲۵ 25 خویشتن رابا رحیم، رحیم می‌نمایی، و با مرد کامل، خود راکامل می‌نمایی.

With the gracious thou dost shew thyself gracious; with the upright man thou dost shew thyself upright;

۲۶ 26 خویشتن را با طاهر، طاهرمی نمایی و با مکار، به مکر رفتار می‌کنی.

With the pure thou dost shew thyself pure; and with the perverse thou dost shew thyself contrary.

۲۷ 27 زیراقوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان متکبران را به زیر خواهی انداخت.

For it is thou that savest the afflicted people; but the haughty eyes wilt thou bring down.

۲۸ 28 زیرا که تو چراغ مراخواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید.

For it is thou that makest my lamp to shine: Jehovah my God enlighteneth my darkness.

۲۹ 29 زیرا به مدد تو بر فوجها حمله می‌برم و به خدای خود از حصارها برمی جهم.

For by thee I have run through a troop; and by my God have I leaped over a wall.

۳۰ 30 و اما خدا طریق او کامل است و کلام خداوندمصفی. او برای همه متوکلان خود سپر است،

As for God, his way is perfect; the word of Jehovah is tried: he is a shield to all that trust in him.

۳۱ 31 زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره‌ای غیر از خدای ما؟

For who is God save Jehovah? and who is a rock if not our God?

۳۲ 32 خدایی که کمر مرابه قوت بسته و راههای مرا کامل گردانیده است.

The God who girdeth me with strength, and maketh my way perfect,

۳۳ 33 پایهای مرا مثل آهو ساخته و مرا به مقامهای اعلای من برپا داشته است.

Who maketh my feet like hinds' [feet], and setteth me upon my high places;

۳۴ 34 دستهای مرا برای جنگ تعلیم داده است، که کمان برنجین به بازوی من خم شد.

Who teacheth my hands to war, and mine arms bend a bow of brass;

۳۵ 35 سپر نجات خود را به من داده‌ای. دست راستت عمود من شده و مهربانی تو مرابزرگ ساخته است.

And thou didst give me the shield of thy salvation, and thy right hand held me up; and thy condescending gentleness hath made me great.

۳۶ 36 قدمهایم را زیرم وسعت دادی که پایهای من نلغزید.

Thou didst enlarge my steps under me, and mine ankles have not wavered.

۳۷ 37 دشمنان خود راتعاقب نموده، بدیشان خواهم رسید و تا تلف نشوند بر نخواهم گشت.

I pursued mine enemies, and overtook them; and I turned not again till they were consumed.

۳۸ 38 ایشان را فرو خواهم کوفت که نتوانند برخاست و زیر پاهای من خواهند افتاد.

I crushed them, and they were not able to rise: they fell under my feet.

۳۹ 39 زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت بسته‌ای و مخالفانم را زیر پایم انداخته‌ای.

And thou girdedst me with strength to battle; thou didst subdue under me those that rose up against me.

۴۰ 40 گردنهای دشمنانم را به من تسلیم کرده‌ای تاخصمان خود را نابود بسازم.

And mine enemies didst thou make to turn their backs unto me, and those that hated me I destroyed.

۴۱ 41 فریاد برآوردنداما رهاننده‌ای نبود نزد خداوند، ولی ایشان رااجابت نکرد.

They cried, and there was none to save; — unto Jehovah, and he answered them not.

۴۲ 42 ایشان را چون غبار پیش بادساییده‌ام؛ مثل گل کوچه‌ها ایشان را دور ریخته‌ام.

And I did beat them small as dust before the wind; I did cast them out as the mire of the streets.

۴۳ 43 مرا از منازعه قوم رهانیده، سر امت هاساخته‌ای. قومی را که نشناخته بودم، مرا خدمت می‌نمایند.

Thou hast delivered me from the strivings of the people; thou hast made me the head of the nations: a people I knew not doth serve me.

۴۴ 44 به مجرد شنیدن مرا اطاعت خواهند کرد؛ فرزندان غربا نزد من تذلل خواهندنمود.

At the hearing of the ear, they obey me: strangers come cringing unto me.

۴۵ 45 فرزندان غربا پژمرده می‌شوند و درقلعه های خود خواهند لرزید.

Strangers have faded away, and they come trembling forth from their close places.

۴۶ 46 خداوند زنده است و صخره من متبارک باد، و خدای نجات من متعال!

Jehovah liveth; and blessed be my rock; and exalted be the God of my salvation,

۴۷ 47 خدایی که برای من انتقام می‌گیرد وقوم‌ها را زیر من مغلوب می‌سازد.

The God who hath avenged me, and hath subjected the peoples to me;

۴۸ 48 مرا ازدشمنانم رهانیده، برخصمانم بلند کرده‌ای و ازمرد ظالم مرا خلاصی داده‌ای!

Who hath delivered me from mine enemies: yea, thou hast lifted me up above them that rose up against me; from the man of violence hast thou delivered me.

۴۹ 49 لهذا‌ای خداوند تو را در میان امت‌ها حمد خواهم گفت وبه نام تو سرود خواهم خواند.

Therefore will I give thanks to thee, Jehovah, among the nations, and will sing psalms to thy name.

۵۰ 50 که نجات عظیمی به پادشاه خود داده و به مسیح خویش رحمت نموده است. یعنی به داود و ذریت او تاابدالاباد.

[It is he] who giveth great deliverances to his king, and sheweth loving-kindness to his anointed, to David, and to his seed for evermore.

David Escapes through a Window