مزامیر 18

۱ 1 برای سالار مغنیان، مزمور داود بنده خداوند که کلام این سرود را به خداوند گفت، در روزی که خداوند او را از دست همه دشمنانش و از دست شاول رهایی داد. پس گفت: ای خداوند! ای قوت من! تو را محبت می نمایم.

Til Sangmesteren; af David, Herrens Tjener, som talte Ordene af denne Sang for Herren paa den Dag, Herren havde friet ham fra alle hans Fjenders Haand og fra Sauls Haand.

۲ 2 خداوند صخره من است وملجا و نجات‌دهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من.

Og han sagde: Herre! jeg har dig hjertelig kær, min Styrke!

۳ 3 خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس، از دشمنانم رهایی خواهم یافت.

Herren er min Klippe, min Befæstning og min Frelser; min Gud er min Klippe, paa hvem jeg forlader mig, mit Skjold og mit Frelsens Horn, min faste Borg.

۴ 4 رسنهای موت مرا احاطه کرده، و سیلابهای شرارت مرا ترسانیده بود.

Jeg vil paakalde Herren, som bør loves, saa bliver jeg frelst fra mine Fjender.

۵ 5 رسنهای گور دور مراگرفته بود و دامهای موت پیش روی من درآمده. (Sheol h7585)

Dødens Reb omspændte mig, og Belials Bække forfærdede mig. (Sheol h7585)

۶ 6 در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش استغاثه نمودم. او آواز مرا از هیکل خودشنید و استغاثه من به حضورش به گوش وی رسید.

Helvedes Reb omgave mig; Dødens Snarer kom over mig. (questioned)

۷ 7 زمین متزلزل و مرتعش شده، اساس کوههابلرزید و متزلزل گردید چونکه خشم او افروخته شد.

Da jeg var i Angest, raabte jeg til Herren, ja, jeg raabte til min Gud; han hørte min Røst fra sit Tempel, og mit Raab til ham kom for hans Øren.

۸ 8 دخان از بینی او برآمد و نار از دهانش ملتهب گشت و آتشها از آن افروخته گردید.

Og Jorden bævede og rystede, og Bjergenes Grundvolde skælvede; og de bævede, thi han var vred.

۹ 9 آسمان را خم کرده، نزول فرمود و زیر پای وی تاریکی غلیظ می‌بود.

Der opgik Røg af hans Næse, og Ild af hans Mund fortærede; Gløder gnistrede ud af den.

۱۰ 10 برکروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد.

Og han bøjede Himmelen og for ned, og der var Mørkhed under hans Fødder.

۱۱ 11 تاریکی را پرده خود و خیمه‌ای گرداگرد خویش بساخت، تاریکی آبها و ابرهای متراکم را.

Og han for paa Keruben og drog frem, og han fløj paa Vejrets Vinger.

۱۲ 12 از تابش پیش روی وی ابرهایش می‌شتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته.

Han satte Mørkhed til sit Skjul, til sit Paulun trindt omkring sig, mørke Vande og tykke Skyer.

۱۳ 13 و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را.

Fra Glansen foran ham fore hans Skyer frem, Hagel og Gløder.

۱۴ 14 پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت وایشان را پریشان نمود.

Og Herren tordnede i Himmelen, og den Højeste udgav sin Røst; der var Hagel og Gløder.

۱۵ 15 آنگاه عمق های آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه تو‌ای خداوند، از نفخه باد بینی تو!

Og han udskød sine Pile og adspredte dem, og han lod det lyne stærkt og forfærdede dem.

۱۶ 16 پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید.

Da saas Vandenes Leje, og Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, Herre! ved din Næses Aandes Vejr.

۱۷ 17 و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از خصمانم، زیرا که از من تواناتر بودند.

Han udrakte sin Haand fra det høje, han hentede mig, han drog mig op af de store Vande.

۱۸ 18 در روز بلای من پیش رویم درآمدند، لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

Han friede mig fra min stærke Fjende og fra mine Avindsmænd; thi de vare mig for stærke.

۱۹ 19 و مرابجای وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا که درمن رغبت می‌داشت.

De overfaldt mig i min Modgangs Tid; men Herren var min Understøttelse.

۲۰ 20 خداوند موافق عدالتم مرا جزا داد و به حسب طهارت دستم مرا مکافات رسانید.

Og han førte mig ud i det frie; han frelste mig, thi han havde Lyst til mig.

۲۱ 21 زیراکه راههای خداوند را نگاه داشته، و به خدای خویش عصیان نورزیده‌ام،

Herren vederlagde mig efter min Retfærdighed; han betalte mig efter mine Hænders Renhed.

۲۲ 22 و جمیع احکام اوپیش روی من بوده است و فرائض او را از خوددور نکرده‌ام،

Thi jeg har bevaret Herrens Veje, og jeg er ikke funden skyldig for min Gud.

۲۳ 23 و نزد او بی‌عیب بوده‌ام وخویشتن را از گناه خود نگاه داشته‌ام.

Thi alle hans Domme ere for mig, og fra hans Skikke viger jeg ikke.

۲۴ 24 پس خداوند مرا موافق عدالتم پاداش داده است و به حسب طهارت دستم در نظر وی.

Men jeg var oprigtig for ham og vogtede mig for min Synd.

۲۵ 25 خویشتن رابا رحیم، رحیم می‌نمایی، و با مرد کامل، خود راکامل می‌نمایی.

Og Herren betalte mig efter min Retfærdighed, efter mine Hænders Renhed for hans Øjne.

۲۶ 26 خویشتن را با طاهر، طاهرمی نمایی و با مکار، به مکر رفتار می‌کنی.

Imod den fromme beviser du dig from; imod den oprigtige Mand viser du dig oprigtig;

۲۷ 27 زیراقوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان متکبران را به زیر خواهی انداخت.

imod den rene viser du dig ren, og imod den forvendte viser du dig forvendt.

۲۸ 28 زیرا که تو چراغ مراخواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید.

Thi du frelser det elendige Folk, og du fornedrer de høje Øjne.

۲۹ 29 زیرا به مدد تو بر فوجها حمله می‌برم و به خدای خود از حصارها برمی جهم.

Thi du bringer min Lampe til at lyse; Herren min Gud opklarer mit Mørke.

۳۰ 30 و اما خدا طریق او کامل است و کلام خداوندمصفی. او برای همه متوکلان خود سپر است،

Thi ved dig stormer jeg imod en Trop, og ved min Gud springer jeg over en Mur.

۳۱ 31 زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره‌ای غیر از خدای ما؟

Guds Vej er fuldkommen; Herrens Tale er lutret, han er alle dem et Skjold, som tro paa ham.

۳۲ 32 خدایی که کمر مرابه قوت بسته و راههای مرا کامل گردانیده است.

Thi hvo er en Gud uden Herren? og hvo er en Klippe uden vor Gud?

۳۳ 33 پایهای مرا مثل آهو ساخته و مرا به مقامهای اعلای من برپا داشته است.

Den Gud, som omgjorder mig med Kraft og gør min Vej fuldkommen,

۳۴ 34 دستهای مرا برای جنگ تعلیم داده است، که کمان برنجین به بازوی من خم شد.

han gør mine Fødder som Hindernes og lader mig staa fast paa mine Høje.

۳۵ 35 سپر نجات خود را به من داده‌ای. دست راستت عمود من شده و مهربانی تو مرابزرگ ساخته است.

Han vænner mine Hænder til Striden, og mine Arme spænde Kobberbuen.

۳۶ 36 قدمهایم را زیرم وسعت دادی که پایهای من نلغزید.

Og du giver mig din Frelses Skjold, og din højre Haand understøtter mig, og din Nedladelse gør mig stor.

۳۷ 37 دشمنان خود راتعاقب نموده، بدیشان خواهم رسید و تا تلف نشوند بر نخواهم گشت.

Du gør Rummet vidt under mig for mine Skridt, og mine Ankler vakle ikke.

۳۸ 38 ایشان را فرو خواهم کوفت که نتوانند برخاست و زیر پاهای من خواهند افتاد.

Jeg forfølger mine Fjender og naar dem og vender ikke tilbage, før jeg har udryddet dem.

۳۹ 39 زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت بسته‌ای و مخالفانم را زیر پایم انداخته‌ای.

Jeg knuser dem, at de ikke kunne staa op; de faldt under mine Fødder.

۴۰ 40 گردنهای دشمنانم را به من تسلیم کرده‌ای تاخصمان خود را نابود بسازم.

Og du har omgjordet mig med Kraft til Striden; du bøjede mine Modstandere under mig.

۴۱ 41 فریاد برآوردنداما رهاننده‌ای نبود نزد خداوند، ولی ایشان رااجابت نکرد.

Og du har drevet mig mine Fjender paa Flugt; mine Hadere udryddede jeg.

۴۲ 42 ایشان را چون غبار پیش بادساییده‌ام؛ مثل گل کوچه‌ها ایشان را دور ریخته‌ام.

De raabte, men der var ingen Frelser; til Herren, men han svarede dem ikke.

۴۳ 43 مرا از منازعه قوم رهانیده، سر امت هاساخته‌ای. قومی را که نشناخته بودم، مرا خدمت می‌نمایند.

Og jeg støder dem smaa som Støv for Vejret, som Dynd paa Gader fejer jeg dem bort.

۴۴ 44 به مجرد شنیدن مرا اطاعت خواهند کرد؛ فرزندان غربا نزد من تذلل خواهندنمود.

Du udfriede mig fra Folkenes Kiv, du satte mig til Hedningernes Hoved, et Folk, som jeg ikke kendte, de tjene mig.

۴۵ 45 فرزندان غربا پژمرده می‌شوند و درقلعه های خود خواهند لرزید.

Da deres Øren hørte om mig, adløde de mig, den fremmedes Børn smigrede for mig.

۴۶ 46 خداوند زنده است و صخره من متبارک باد، و خدای نجات من متعال!

Den fremmedes Børn henvisne; de komme skælvende frem af deres Borge.

۴۷ 47 خدایی که برای من انتقام می‌گیرد وقوم‌ها را زیر من مغلوب می‌سازد.

Herren lever, højlovet er min Klippe og højt ophøjet min Frelses Gud,

۴۸ 48 مرا ازدشمنانم رهانیده، برخصمانم بلند کرده‌ای و ازمرد ظالم مرا خلاصی داده‌ای!

den Gud, som giver mig Hævn, og tvinger Folkene under mig.

۴۹ 49 لهذا‌ای خداوند تو را در میان امت‌ها حمد خواهم گفت وبه نام تو سرود خواهم خواند.

Du er den, som udfrier mig fra mine Fjender, du sætter mig i Sikkerhed for mine Modstandere, du redder mig fra Voldsmanden.

۵۰ 50 که نجات عظیمی به پادشاه خود داده و به مسیح خویش رحمت نموده است. یعنی به داود و ذریت او تاابدالاباد.

Derfor vil jeg bekende dig, Herre! iblandt Hedningerne og lovsynge dit Navn. Stor Frelse beviser han sin Konge og gør Miskundhed imod sin Salvede, imod, David og imod hans Sæd evindelig.

David Escapes through a Window