مزامیر 17
| صلات داود ای خداوند، عدالت را بشنو و به فریادمن توجه فرما! و دعای مرا که از لب بی‌ریا می‌آید، گوش بگیر! | ۱ 1 |
A Prayer by David. Hear, LORD, my righteous plea. Give ear to my prayer that doesn’t go out of deceitful lips.
| داد من از حضور توصادر شود؛ چشمان تو راستی را ببیند. | ۲ 2 |
Let my sentence come out of your presence. Let your eyes look on equity.
| دل مراآزموده‌ای، شبانگاه از آن تفقد کرده‌ای. مرا قال گذاشته‌ای و هیچ نیافته‌ای، زیرا عزیمت کردم که زبانم تجاوز نکند. | ۳ 3 |
You have proved my heart. You have visited me in the night. You have tried me, and found nothing. I have resolved that my mouth shall not disobey.
| و اما کارهای آدمیان به کلام لبهای تو؛ خود را از راههای ظالم نگاه داشتم. | ۴ 4 |
As for the deeds of men, by the word of your lips, I have kept myself from the ways of the violent.
| قدمهایم به آثار تو قائم است، پس پایهایم نخواهد لغزید. | ۵ 5 |
My steps have held fast to your paths. My feet have not slipped.
| ای خدا تو را خوانده‌ام زیرا که مرا اجابت خواهی نمود. گوش خود را به من فراگیر و سخن مرا بشنو. | ۶ 6 |
I have called on you, for you will answer me, God. Turn your ear to me. Hear my speech.
| رحمت های خود را امتیاز ده، ای که متوکلان خویش را به‌دست راست خود ازمخالفان ایشان می‌رهانی. | ۷ 7 |
Show your marvellous loving kindness, you who save those who take refuge by your right hand from their enemies.
| مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایه بال خود پنهان کن، | ۸ 8 |
Keep me as the apple of your eye. Hide me under the shadow of your wings,
| از روی شریرانی که مرا خراب می‌سازند، ازدشمنان جانم که مرا احاطه می‌کنند. | ۹ 9 |
from the wicked who oppress me, my deadly enemies, who surround me.
| دل فربه خود را بسته‌اند. به زبان خویش سخنان تکبرآمیزمی گویند. | ۱۰ 10 |
They close up their callous hearts. With their mouth they speak proudly.
| الان قدمهای ما را احاطه کرده‌اند، وچشمان خود را دوخته‌اند تا ما را به زمین بیندازند. | ۱۱ 11 |
They have now surrounded us in our steps. They set their eyes to cast us down to the earth.
| مثل او مثل شیری است که در دریدن حریص باشد، و مثل شیر ژیان که در بیشه خود درکمین است. | ۱۲ 12 |
He is like a lion that is greedy of his prey, as it were a young lion lurking in secret places.
| ای خداوند برخیز و پیش روی وی درآمده، او را بینداز و جانم را از شریر به شمشیر خود برهان، | ۱۳ 13 |
Arise, LORD, confront him. Cast him down. Deliver my soul from the wicked by your sword,
| از آدمیان، ای خداوند، به‌دست خویش، از اهل جهان که نصیب ایشان در زندگانی است. که شکم ایشان را به ذخایرخود پرساخته‌ای و از اولاد سیر شده، زیادی مال خود را برای اطفال خویش ترک می‌کنند. | ۱۴ 14 |
from men by your hand, LORD, from men of the world, whose portion is in this life. You fill the belly of your cherished ones. Your sons have plenty, and they store up wealth for their children.
| و اما من روی تو را در عدالت خواهم دید و چون بیدار شوم از صورت تو سیر خواهم شد. | ۱۵ 15 |
As for me, I shall see your face in righteousness. I shall be satisfied, when I awake, with seeing your form.
