مزامیر 16
| مکتوم داود ای خدا مرا محافظت فرما، زیرا برتوتوکل می‌دارم. | ۱ 1 |
| خداوند را گفتم: «توخداوند من هستی. نیکویی من نیست غیر از تو.» | ۲ 2 |
| و اما مقدسانی که در زمین‌اند و فاضلان، تمامی خوشی من در ایشان است. | ۳ 3 |
| دردهای آنانی که عقب (خدای ) دیگر می‌شتابند، بسیار خواهدشد. هدایای خونی‌ایشان را نخواهم ریخت، بلکه نام ایشان را به زبانم نخواهم آورد. | ۴ 4 |
| خداوند نصیب قسمت و کاسه من است. توقرعه مرا نگاه می‌داری. | ۵ 5 |
| خطه های من به‌جایهای خوش افتاد. میراث بهی به من رسیده است. | ۶ 6 |
| خداوند را که مرا نصیحت نمود، متبارک می‌خوانم. شبانگاه نیز قلبم مرا تنبیه می‌کند. | ۷ 7 |
| خداوند را همیشه پیش روی خود می‌دارم. چونکه به‌دست راست من است، جنبش نخواهم خورد. | ۸ 8 |
| از این‌رو دلم شادی می‌کند و جلالم به وجد می‌آید؛ جسدم نیز در اطمینان ساکن خواهدشد. | ۹ 9 |
| زیرا جانم را در عالم اموات ترک نخواهی کرد، و قدوس خود را نخواهی گذاشت که فسادرا بیند. (Sheol h7585) | ۱۰ 10 |
| طریق حیات را به من خواهی آموخت. به حضور تو کمال خوشی است و به‌دست راست تو لذت‌ها تا ابدالاباد! | ۱۱ 11 |
