مزامیر 147

۱ 1 هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

Elogie o Yah, pois é bom cantar louvores ao nosso Deus; pois é agradável e apropriado elogiá-lo.

۲ 2 خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

Yahweh constrói Jerusalém. Ele reúne os proscritos de Israel.

۳ 3 شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

Cura os partidos de coração, e amarra suas feridas.

۴ 4 عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

Ele conta o número das estrelas. Ele os chama todos pelos seus nomes.

۵ 5 خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

Grande é nosso Senhor, e poderoso no poder. Sua compreensão é infinita.

۶ 6 خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

Yahweh sustenta os humildes. Ele traz os ímpios para o chão.

۷ 7 خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

Cante para Yahweh com ação de graças. Cante louvores sobre a harpa ao nosso Deus,

۸ 8 که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

que cobre o céu com nuvens, que prepara a chuva para a terra, que faz a grama crescer nas montanhas.

۹ 9 که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

Ele fornece alimentos para o gado, e para os jovens corvos quando eles chamam.

۱۰ 10 در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

Ele não se encanta com a força do cavalo. Ele não tem prazer nas pernas de um homem.

۱۱ 11 رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

Yahweh tem prazer com aqueles que o temem, naqueles que esperam em sua bondade amorosa.

۱۲ 12 ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

Louvado seja Yahweh, Jerusalém! Louvado seja seu Deus, Zion!

۱۳ 13 زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

Pois ele fortaleceu as grades de seus portões. Ele tem abençoado seus filhos dentro de você.

۱۴ 14 که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

Ele faz a paz em suas fronteiras. Ele o enche com o mais fino do trigo.

۱۵ 15 که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

Ele envia seu mandamento para a terra. Sua palavra corre muito rápido.

۱۶ 16 که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

Ele dá neve como lã, e espalha a geada como cinzas.

۱۷ 17 که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

Ele atira seu granizo como seixos. Quem pode ficar de pé diante de seu frio?

۱۸ 18 کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

Ele envia sua palavra e as derrete. Ele faz seu vento soprar, e as águas fluem.

۱۹ 19 کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

Ele mostra sua palavra a Jacob, seus estatutos e seus decretos para Israel.

۲۰ 20 با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!

Ele não fez isso para qualquer nação. Eles não conhecem suas portarias. Louvado seja Yah!