مزامیر 147

۱ 1 هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

הללו יה כי טוב זמרה אלהינו כי נעים נאוה תהלה׃

۲ 2 خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

בונה ירושלם יהוה נדחי ישראל יכנס׃

۳ 3 شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

הרפא לשבורי לב ומחבש לעצבותם׃

۴ 4 عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

מונה מספר לכוכבים לכלם שמות יקרא׃

۵ 5 خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

גדול אדונינו ורב כח לתבונתו אין מספר׃

۶ 6 خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

מעודד ענוים יהוה משפיל רשעים עדי ארץ׃

۷ 7 خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

ענו ליהוה בתודה זמרו לאלהינו בכנור׃

۸ 8 که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

המכסה שמים בעבים המכין לארץ מטר המצמיח הרים חציר׃

۹ 9 که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

נותן לבהמה לחמה לבני ערב אשר יקראו׃

۱۰ 10 در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

לא בגבורת הסוס יחפץ לא בשוקי האיש ירצה׃

۱۱ 11 رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

רוצה יהוה את יראיו את המיחלים לחסדו׃

۱۲ 12 ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

שבחי ירושלם את יהוה הללי אלהיך ציון׃

۱۳ 13 زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

כי חזק בריחי שעריך ברך בניך בקרבך׃

۱۴ 14 که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

השם גבולך שלום חלב חטים ישביעך׃

۱۵ 15 که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

השלח אמרתו ארץ עד מהרה ירוץ דברו׃

۱۶ 16 که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

הנתן שלג כצמר כפור כאפר יפזר׃

۱۷ 17 که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

משליך קרחו כפתים לפני קרתו מי יעמד׃

۱۸ 18 کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

ישלח דברו וימסם ישב רוחו יזלו מים׃

۱۹ 19 کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

מגיד דברו ליעקב חקיו ומשפטיו לישראל׃

۲۰ 20 با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!

לא עשה כן לכל גוי ומשפטים בל ידעום הללו יה׃