< مزامیر 147 >

هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است! ۱ 1
Praise Yahweh! It is good to sing to praise our God. It is a delightful thing to do and the right thing to do.
خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. ۲ 2
[Jerusalem was destroyed, but] Yahweh is [enabling us to] build Jerusalem again. He is bringing back the people who were taken [to Babylonia].
شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد. ۳ 3
He enables those who were very discouraged to be encouraged again; [it is as though] they have wounds and he bandages them.
عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند. ۴ 4
He has determined how many stars there will be, and he gives names to all of them.
خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی. ۵ 5
Yahweh is great and very powerful, and no one can measure how much he understands.
خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد. ۶ 6
Yahweh lifts up those who have been oppressed, and he throws the wicked down to the ground.
خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید. ۷ 7
Thank Yahweh while you are singing to him to praise him; on the harps, play music to our God.
که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند. ۸ 8
He covers the sky with clouds, [and then] he sends rain to the earth and causes grass to grow on the hills.
که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند. ۹ 9
He gives to animals the food that they [need], and gives food to young crows/birds when they cry out [because they are hungry].
در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد. ۱۰ 10
He is not pleased with strong horses or with men who can run [MTY] fast.
رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند. ۱۱ 11
Instead, what pleases him are those who revere him, those who confidently expect him to continue to faithfully love them.
‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو. ۱۲ 12
[You people of] [APO] Jerusalem, praise Yahweh! Praise your God!
زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است. ۱۳ 13
He [guards your city] by keeping its gates strong. He blesses the people who live there.
که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند. ۱۴ 14
He protects the borders [of your country, so that enemies from other countries cannot attack you]. He gives you plenty of very good wheat/grain to eat.
که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود. ۱۵ 15
He commands what he wants to be done on the earth, and his words quickly come to the place to which he sends them.
که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد. ۱۶ 16
He sends snow which [covers the ground] like a white wool blanket [SIM], and he scatters frost [on the ground] like [wind scatters] ashes [SIM].
که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟ ۱۷ 17
He sends hail down like (pebbles/tiny stones); [when that happens], (it is very difficult to endure because the air becomes very cold./who can endure because the air becomes very cold?) [RHQ]
کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود. ۱۸ 18
[But] he commands the wind to blow, and it blows. [Then the hail] melts and [the water] flows [into the streams].
کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. ۱۹ 19
He sent his message to [the descendants of] Jacob; [he tells to his] Israeli people the laws and regulations that he had decreed.
با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه! ۲۰ 20
He has not done that for any other nation; the other nations do not know his laws. Praise Yahweh!

< مزامیر 147 >