مزامیر 147
| هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است! | ۱ 1 |
Alleluia, [a Psalm] of Aggaeus and Zacharias. Praise ye the Lord: for psalmody is a good thing; let praise be sweetly sung to our God.
| خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | ۲ 2 |
The Lord builds up Jerusalem; and he will gather together the dispersed of Israel.
| شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد. | ۳ 3 |
He heals the broken in heart, and binds up their wounds.
| عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند. | ۴ 4 |
He numbers the multitudes of stars; and calls them all by names.
| خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی. | ۵ 5 |
Great is our Lord, and great is his strength; and his understanding is infinite.
| خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد. | ۶ 6 |
The Lord lifts up the meek; but brings sinners down to the ground.
| خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید. | ۷ 7 |
Begin [the song] with thanksgiving to the Lord; sing praises on the harp to our God:
| که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند. | ۸ 8 |
who covers the heaven with clouds, who prepares rain for the earth, who causes grass to spring up on the mountains, [[and green herb for the service of men; ]]
| که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند. | ۹ 9 |
and gives cattle their food, and to the young ravens that call upon him.
| در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد. | ۱۰ 10 |
He will not take pleasure in the strength of a horse; neither is he well-pleased with the legs of a man.
| رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند. | ۱۱ 11 |
The Lord takes pleasure in them that fear him, and in all that hope in his mercy.
| ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو. | ۱۲ 12 |
Alleluia, a Psalm of Aggaeus and Zacharias. Praise the Lord, O Jerusalem; praise thy God, O Sion.
| زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است. | ۱۳ 13 |
For he has strengthened the bars of thy gates; he has blessed thy children within thee.
| که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند. | ۱۴ 14 |
He makes thy borders peaceful, and fills thee with the flour of wheat.
| که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود. | ۱۵ 15 |
He sends his oracle to the earth: his word will run swiftly.
| که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد. | ۱۶ 16 |
He gives snow like wool: he scatters the mist like ashes.
| که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟ | ۱۷ 17 |
Casting [forth] his ice like morsels: who shall stand before his cold?
| کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود. | ۱۸ 18 |
He shall send out his word, and melt them: he shall blow [with] his wind, and the waters shall flow.
| کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. | ۱۹ 19 |
He sends his word to Jacob, his ordinances and judgments to Israel.
| با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه! | ۲۰ 20 |
He has not done so to any [other] nation; and he has not shewn them his judgments.
