مزامیر 147

۱ 1 هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

讚美上主，因他是美善的，歌頌我主，因他是甘甜的；我主上主是應受讚美的。

۲ 2 خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

上主重建了耶路撒冷城，完聚了四散的以色列民。

۳ 3 شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

他醫治了心靈破碎的人，也親自包紮了他的傷痕。

۴ 4 عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

星辰的數目，全由上主制定，星辰的稱號，也都由他命名。

۵ 5 خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

我們的偉大上主，威能無比，他所具備的智慧不可估計。

۶ 6 خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

上主將謙遜的人扶起，將蠻橫的人貶抑於地。

۷ 7 خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

請歌唱聖詩稱頌上主，請彈琴詠讚我們天主！

۸ 8 که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

他以雲霧遮蔽高天，他將雨露賜給農田；他使青草生於群山，他造植物供人吃穿。

۹ 9 که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

他將食物賜給家畜，他養育啼叫的鴉雛。

۱۰ 10 در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

馬的壯力，他不歡喜；人的快腿，他不中意。

۱۱ 11 رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

那敬愛上主的人，他纔歡喜；信賴他慈愛的人，他纔中意。

۱۲ 12 ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

耶路撒冷，請您讚頌上主！熙雍，請您讚頌您的天主！

۱۳ 13 زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

他鞏固了您城門的橫閂，祝福您的子女在您中間。

۱۴ 14 که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

他使您的地界安靜不亂，用最好的麥麵使您飽餐。

۱۵ 15 که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

他向大地發出自己的語言，他的聖旨便立即迅速奔傳。

۱۶ 16 که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

他降雪像羊毛，他撒霜像塵宵。

۱۷ 17 که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

他拋下冰雹，有如餅屑，因他的嚴寒，水便凍結；

۱۸ 18 کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

他一發出他的語言，凍結即刻消溶，他一吹起和風，冰水即刻流動。

۱۹ 19 کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

他向雅各伯曉示了自己的言語，他向以色列啟示了自己的誡律。

۲۰ 20 با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!

他從未如此恩待過其他的民族，沒有向他們宣示過自己的法律。