< مزامیر 146 >

هللویاه! ای جان من خداوند راتسبیح بخوان! ۱ 1
Хвали, душо моја, Господа.
تا زنده هستم، خداوند را حمد خواهم گفت. مادامی که وجوددارم، خدای خود را خواهم سرایید. ۲ 2
Хвалићу Господа за живота свог, певаћу Богу свом док ме је год.
بر روساتوکل مکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست. ۳ 3
Не уздајте се у кнезове, у сина човечијег, у ког нема помоћи.
روح او بیرون می‌رود و او به خاک خودبرمی گردد و در همان روز فکرهایش نابودمی شود. ۴ 4
Изиђе из њега дух, и врати се у земљу своју: тај дан пропадну све помисли његове.
خوشابحال آنکه خدای یعقوب مددکار اوست، که امید او بر یهوه خدای وی می‌باشد، ۵ 5
Благо ономе, коме је помоћник Бог Јаковљев, коме је надање у Господу, Богу његовом,
که آسمان و زمین را آفرید و دریا و آنچه را که در آنهاست؛ که راستی را نگاه دارد تا ابدالاباد؛ ۶ 6
Који је створио небо и земљу, море и све што је у њима; који држи веру увек,
که مظلومان را دادرسی می‌کند؛ و گرسنگان رانان می‌بخشد. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد. ۷ 7
Чини суд онима којима се чини криво; даје храну гладнима. Господ дреши свезане,
خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوندخم شدگان را برمی افرازد. خداوند عادلان رادوست می‌دارد. ۸ 8
Господ отвара очи слепцима, подиже оборене, Господ љуби праведнике.
خداوند غریبان را محافظت می‌کند و یتیمان و بیوه‌زنان را پایدار می‌نماید. لیکن طریق شریران را کج می‌سازد. ۹ 9
Господ чува дошљаке, помаже сироти и удовици; а пут безбожнички превраћа.
خداوندسلطنت خواهد کرد تا ابدالاباد و خدای تو‌ای صهیون، نسلا بعد نسل. هللویاه! ۱۰ 10
Господ је цар довека, Бог твој, Сионе, од колена до колена. Алилуја.

< مزامیر 146 >