مزامیر 146

۱ 1 هللویاه! ای جان من خداوند راتسبیح بخوان!

הללו-יה הללי נפשי את-יהוה

۲ 2 تا زنده هستم، خداوند را حمد خواهم گفت. مادامی که وجوددارم، خدای خود را خواهم سرایید.

אהללה יהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי

۳ 3 بر روساتوکل مکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست.

אל-תבטחו בנדיבים-- בבן-אדם שאין לו תשועה

۴ 4 روح او بیرون می‌رود و او به خاک خودبرمی گردد و در همان روز فکرهایش نابودمی شود.

תצא רוחו ישב לאדמתו ביום ההוא אבדו עשתנתיו

۵ 5 خوشابحال آنکه خدای یعقوب مددکار اوست، که امید او بر یهوه خدای وی می‌باشد،

אשרי--שאל יעקב בעזרו שברו על-יהוה אלהיו

۶ 6 که آسمان و زمین را آفرید و دریا و آنچه را که در آنهاست؛ که راستی را نگاه دارد تا ابدالاباد؛

עשה שמים וארץ-- את-הים ואת-כל-אשר-בם השמר אמת לעולם

۷ 7 که مظلومان را دادرسی می‌کند؛ و گرسنگان رانان می‌بخشد. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد.

עשה משפט לעשוקים--נתן לחם לרעבים יהוה מתיר אסורים

۸ 8 خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوندخم شدگان را برمی افرازد. خداوند عادلان رادوست می‌دارد.

יהוה פקח עורים--יהוה זקף כפופים יהוה אהב צדיקים

۹ 9 خداوند غریبان را محافظت می‌کند و یتیمان و بیوه‌زنان را پایدار می‌نماید. لیکن طریق شریران را کج می‌سازد.

יהוה שמר את-גרים--יתום ואלמנה יעודד ודרך רשעים יעות

۱۰ 10 خداوندسلطنت خواهد کرد تا ابدالاباد و خدای تو‌ای صهیون، نسلا بعد نسل. هللویاه!

ימלך יהוה לעולם-- אלהיך ציון לדר ודר הללו-יה