مزامیر 141

۱ 1 مزمور داود ای خداوند تو را می‌خوانم. نزد من بشتاب! و چون تو را بخوانم آوازمرا بشنو!

Господе, вичем к Теби, похитај к мени, чуј глас мољења мог, кад вичем к Теби.

۲ 2 دعای من به حضور تو مثل بخورآراسته شود، و برافراشتن دستهایم، مثل هدیه شام.

Нек изађе молитва моја као кад пред лице Твоје, дизање руку мојих као принос, вечерњи.

۳ 3 ‌ای خداوند، بر دهان من نگاهبانی فرما و درلبهایم را نگاه دار.

Постави, Господе, стражу код језика мог, чувај врата уста мојих.

۴ 4 دل مرا به عمل بد مایل مگردان تا مرتکب اعمال زشت با مردان بدکارنشوم. و از چیزهای لذیذ ایشان نخورم.

Не дај срцу мом да застрани на зле помисли, да чини дела безбожна с људима који поступају неправедно; и да не окусим сладости њихове.

۵ 5 مرد عادل مرا بزند و لطف خواهد بود، و مرا تادیب نماید و روغن برای سر خواهد بود! و سر من آن راابا نخواهد نمود زیرا که در بدیهای ایشان نیزدعای من دایم خواهد بود.

Нека ме бије праведник, то је милост; нека ме кара, то је уље за главу моју; глава моја неће одбацити, ако ће и више; него је молитва моја против злоће њихове.

۶ 6 چون داوران ایشان از سر صخره‌ها انداخته شوند، آنگاه سخنان مراخواهند شنید زیرا که شیرین است.

Расуше се по каменим врлетима судије њихове, и чуше речи моје како су благе.

۷ 7 مثل کسی‌که زمین را فلاحت و شیار بکند، استخوانهای مابر سر قبرها پراکنده می‌شود. (Sheol h7585)

Као кад ко сече и теше, тако се разлетеше кости наше до чељусти паклених. (Sheol h7585)

۸ 8 زیرا که‌ای یهوه خداوند، چشمان من بسوی توست. و بر تو توکل دارم. پس جان مرا تلف منما!

Али су к Теби, Господе, Господе, управљене очи моје, у Тебе се уздам, немој одбацити душу моју.

۹ 9 مرا از دامی که برای من نهاده‌اند نگاه دار و از کمندهای گناهکاران.

Сачувај ме од замке, коју ми метнуше, од лукавства оних, који чине безакоње.

۱۰ 10 شریران به دامهای خود بیفتند و من بسلامتی در بگذرم.

Пашће у мреже своје безбожници, а ја ћу један проћи.