مزامیر 14

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود احمق در دل خود می‌گوید که خدایی نیست. کارهای خود را فاسد و مکروه ساخته‌اند و نیکوکاری نیست.

For the leader. Of David. Fools say in their heart, ‘There is no God.’ Vile, hateful their life is; not one does good.

۲ 2 خداوند ازآسمان بربنی آدم نظر انداخت تا ببیند که آیا فهیم و طالب خدایی هست؟

From heaven the Lord looks out on humans, to see if any are wise, and care for God.

۳ 3 همه روگردانیده، با هم فاسد شده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.

But all have turned bad, the taint is on all; not one does good, no, not one.

۴ 4 آیا همه گناهکاران بی‌معرفت هستند که قوم مرا می‌خورند چنانکه نان می‌خورند؟ و خداوندرا نمی خوانند؟

Have they learned their lesson, those workers of evil? Who ate up my people, eating, devouring, never calling to the Lord.

۵ 5 آنگاه ترس بر ایشان مستولی شد، زیرا خدادر طبقه عادلان است.

Sore afraid will they be; for God is among those who are righteous,

۶ 6 مشورت مسکین را خجل می‌سازید چونکه خداوند ملجای اوست.

you may mock the plans of the poor, but the Lord is their refuge.

۷ 7 کاش که نجات اسرائیل از صهیون ظاهرمی شد! چون خداوند اسیری قوم خویش رابرگرداند، یعقوب وجد خواهد نمود و اسرائیل شادمان خواهد گردید.

If only help from Zion would come for Israel! When the Lord brings his people a change of fortune, how glad will be Jacob, and Israel how joyful!