مزامیر 139

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند مرا آزموده وشناخته‌ای.

For the leader. Of David, a psalm. O Lord, you search and know me;

۲ 2 تو نشستن و برخاستن مرا می‌دانی و فکرهای مرا از دور فهمیده‌ای.

when I sit, when I rise you know it, you perceive my thoughts from afar.

۳ 3 راه و خوابگاه مرا تفتیش کرده‌ای و همه طریق های مرا دانسته‌ای.

When I walk, when I lie you sift it, familiar with all my ways.

۴ 4 زیرا که سخنی بر زبان من نیست، جز اینکه تو‌ای خداوند آن را تمام دانسته‌ای.

There is not a word on my tongue, but see! Lord, you know it all.

۵ 5 از عقب و از پیش مرا احاطه کرده‌ای و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

Behind and before you beset me, upon me you lay your hand.

۶ 6 این‌گونه معرفت برایم زیاده عجیب است. و بلند است که بدان نمی توانم رسید.

It’s too wonderful for me to know too lofty I cannot attain it.

۷ 7 از روح تو کجا بروم؟ و از حضور تو کجابگریزم؟

Whither shall I go from your spirit? Or whither shall I flee from your face?

۸ 8 اگر به آسمان صعود کنم، تو آنجاهستی! و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک توآنجا هستی! (Sheol h7585)

If I climb up to heaven, you are there: or make Sheol my bed, you are there. (Sheol h7585)

۹ 9 اگر بالهای سحر را بگیرم و دراقصای دریا ساکن شوم،

If I lift up the wings of the morning and fly to the end of the sea,

۱۰ 10 در آنجا نیز دست تومرا رهبری خواهد نمود و دست راست تو مراخواهد گرفت.

there also your hand would grasp me, and your right hand take hold of me.

۱۱ 11 و گفتم: «یقین تاریکی مرا خواهدپوشانید.» که در حال شب گرداگرد من روشنایی گردید.

If I say, “Let the darkness cover me, and night be the light about me,”

۱۲ 12 تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست و شب مثل روز روشن است و تاریکی و روشنایی یکی است.

The dark is not dark for you, but night is as light as the day.

۱۳ 13 زیرا که تو بر دل من مالک هستی؛ مرا دررحم مادرم نقش بستی.

For you did put me together; in my mother’s womb you did weave me.

۱۴ 14 تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام. کارهای تو عجیب است و جان من این رانیکو می‌داند.

I give you praise for my fashioning so full of awe, so wonderful. Your works are wonderful. You knew me right well;

۱۵ 15 استخوانهایم از تو پنهان نبودوقتی که در نهان ساخته می‌شدم و در اسفل زمین نقشبندی می‌گشتم.

my bones were not hidden from you, when I was made in secret, and woven in the depths of the earth.

۱۶ 16 چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همه اعضای من نوشته شده، درروزهایی که ساخته می‌شد، وقتی که یکی از آنهاوجود نداشت.

Your eyes saw all my days: they stood on your book every one written down, before they were fashioned, while none of them yet was mine.

۱۷ 17 ‌ای خدا، فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جمله آنها چه عظیم است!

But how far, O God, beyond measure are your thoughts! How mighty their sum!

۱۸ 18 اگر آنها رابشمارم، از ریگ زیاده است. وقتی که بیدارمی شوم هنوز نزد تو حاضر هستم.

Should I count, they are more than the sand. When I wake, I am still with you.

۱۹ 19 یقین‌ای خدا شریران را خواهی کشت. پس‌ای مردمان خون ریز از من دور شوید.

Will you slay the wicked, O God? And remove from me the bloodthirsty,

۲۰ 20 زیرا سخنان مکرآمیز درباره تو می‌گویند و دشمنانت نام تو رابه باطل می‌برند.

who maliciously defy you and take your name in vain.

۲۱ 21 ‌ای خداوند آیا نفرت نمی دارم از آنانی که تو را نفرت می‌دارند، و آیامخالفان تو را مکروه نمی شمارم؟

Do I not hate those who hate you, Lord? Do I not loathe those who resist you?

۲۲ 22 ایشان را به نفرت تام نفرت می‌دارم. ایشان را دشمنان خویشتن می‌شمارم.

With perfect hatred I hate them, I count them my enemies.

۲۳ 23 ‌ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس. مرابیازما و فکرهای مرا بدان،

Search me, O God, know my heart: test me, and know my thoughts,

۲۴ 24 و ببین که آیا در من راه فساد است! و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما.

and see if guile be in me; and lead me in the way everlasting.