مزامیر 137

۱ 1 نزد نهرهای بابل آنجا نشستیم وگریه نیز کردیم، چون صهیون را به یاد آوردیم.

Bò rivyè a Babylone yo, se la nou te chita. Nou te kriye, lè nou te sonje Sion.

۲ 2 بربطهای خود را آویختیم بردرختان بید که در میان آنها بود.

Sou pye sikrèn nan mitan li an, nou te pandye ap nou yo.

۳ 3 زیرا آنانی که مارا به اسیری برده بودند، در آنجا از ما سرودخواستند؛ و آنانی که ما را تاراج کرده بودند، شادمانی (خواستند) که «یکی از سرودهای صهیون را برای ما بسرایید.»

Paske la, ravisè nou yo te mande nou chante pou yo, e bouwo nou yo ak gwo kè kontan, t ap di: “Chante pou nou youn nan chanson Sion yo.”

۴ 4 چگونه سرود خداوند را، در زمین بیگانه بخوانیم؟

Kijan pou nou ta chante chan SENYÈ a nan yon peyi etranje?

۵ 5 اگر تو را‌ای اورشلیم فراموش کنم، آنگاه دست راست من فراموش کند.

Si mwen ta bliye ou, O Jérusalem, kite men dwat mwen bliye kapasite li.

۶ 6 اگر تو را به یادنیاورم، آنگاه زبانم به کامم بچسبد، اگر اورشلیم رابر همه شادمانی خود ترجیح ندهم.

Ke lang mwen kole rèd anlè bouch mwen, Si m pa ta sonje ou, si m pa ta leve Jérusalem wo, pi wo ke pi gwo plezi m yo.

۷ 7 ای خداوند، روز اورشلیم را برای بنی ادوم به یادآور، که گفتند: «منهدم سازید، تا بنیادش منهدم سازید!»

Sonje, O SENYÈ, kont fis a Édom yo, jou a Jérusalem nan, ke yo te di: “Raze l nèt! Raze l jis rive nan fondasyon li.”

۸ 8 ‌ای دختر بابل که خراب خواهی شد، خوشابحال آنکه به تو جزا دهد چنانکه تو به ماجزا دادی!

O fi a Babylone nan, Ou menm ki te devaste nou an, A la beni (sila) ki rekonpanse ou ak menm rekonpans ke ou te rekonpanse nou an va beni!

۹ 9 خوشابحال آنکه اطفال تو را بگیرد وایشان را به صخره‌ها بزند.

A la beni (sila) ki sezi pitit ou yo, e ki kraze yo nan wòch la va beni!