< مزامیر 132 >

سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را. ۱ 1
Veisu korkeimmassa Kuorissa. Muista, Herra, Davidia, ja kaikkia hänen vaivojansa,
چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود ۲ 2
Joka Herralle vannoi, ja lupasi lupauksen Jakobin väkevälle:
که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد. ۳ 3
En mene huoneeni majaan, enkä vuoteeseeni pane maata;
خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش، ۴ 4
En anna silmäini unta saada, enkä silmälautaini torkkua,
تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب. ۵ 5
Siihenasti kuin minä löydän sian Herralle, Jakobin väkevän asumiseksi.
اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم. ۶ 6
Katso, me kuulimme hänestä Ephratassa: me olemme sen löytäneet metsän kedoilla.
به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم. ۷ 7
Me tahdomme hänen asuinsioihinsa mennä, ja kumartaa hänen jalkainsa astinlaudan edessä.
‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو. ۸ 8
Nouse, Herra, sinun lepoos, sinä ja sinun väkevyytes arkki.
کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند. ۹ 9
Anna pappis pukea heitänsä vanhurskaudella ja sinun pyhäs riemuitkaan.
به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان. ۱۰ 10
Älä käännä pois voideltus kasvoja, sinun palvelias Davidin tähden.
خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت. ۱۱ 11
Herra on vannonut Davidille totisen valan, ja ei hän siitä vilpistele: sinun ruumiis hedelmästä minä istutan istuimelles.
اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.» ۱۲ 12
Jos sinun lapses minun liittoni pitävät, ja minun todistukseni, jotka minä heille opetan, niin heidän lapsensa myös pitää sinun istuimellas istuman ijankaikkisesti.
زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده. ۱۳ 13
Sillä Herra on Zionin valinnut, ja tahtoo sitä asuinsiaksensa.
«این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم. ۱۴ 14
Tämä on minun leponi ijankaikkisesti: tässä minä tahdon asua; sillä se minulle kelpaa.
آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت، ۱۵ 15
Minä hyvästi siunaan hänen elatuksensa, ja hänen köyhillensä kyllä annan leipää.
و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود. ۱۶ 16
Hänen pappinsa minä puetan autuudella; ja hänen pyhänsä pitää ilolla riemuitseman.
در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت. ۱۷ 17
Siellä minä annan puhjeta Davidin sarven: minä valmistan kynttilän voidellulleni.
دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.» ۱۸ 18
Hänen vihollisensa minä häpiällä puetan; mutta hänen päällänsä pitää hänen kruununsa kukoistaman.

< مزامیر 132 >