< مزامیر 130 >
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم. | ۱ 1 |
Из дубине вичем к Теби, Господе!
ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود. | ۲ 2 |
Господе! Чуј глас мој. Нека пазе уши Твоје на глас мољења мог.
ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیستای خداوند که به حضور تو بایستد؟ | ۳ 3 |
Ако ћеш на безакоње гледати, Господе, Господе, ко ће остати?
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند. | ۴ 4 |
Али је у Тебе праштање, да би Те се бојали.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم. | ۵ 5 |
Чекам Господа; чека душа моја; уздам се у реч Његову.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح. | ۶ 6 |
Душа моја чека Господа већма него страже јутарње, које страже јутром.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان. | ۷ 7 |
Нека чека Израиљ Господа; јер је у Господа милост, и велик је у Њега откуп.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی. | ۸ 8 |
И Он ће откупити Израиља од свих безакоња Његових.