< مزامیر 130 >
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم. | ۱ 1 |
Iz dubine vièem k tebi, Gospode!
ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود. | ۲ 2 |
Gospode! èuj glas moj. Neka paze uši tvoje na glas moljenja mojega.
ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیستای خداوند که به حضور تو بایستد؟ | ۳ 3 |
Ako æeš na bezakonje gledati, Gospode: Gospode, ko æe ostati?
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند. | ۴ 4 |
Ali je u tebe praštanje, da bi te se bojali.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم. | ۵ 5 |
Èekam Gospoda; èeka duša moja; uzdam se u rijeè njegovu.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح. | ۶ 6 |
Duša moja èeka Gospoda veæma nego straže jutrnje, koje straže jutrom.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان. | ۷ 7 |
Neka èeka Izrailj Gospoda; jer je u Gospoda milost, i velik je u njega otkup.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی. | ۸ 8 |
I on æe otkupiti Izrailja od svijeh bezakonja njegovijeh.