< مزامیر 130 >

سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم. ۱ 1
Ein Stufenlied. / Aus Tiefen hab ich, Jahwe, zu dir gerufen.
‌ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود. ۲ 2
Adonái, hör meine Stimme! / Laß doch deine Ohren merken / Auf mein lautes Flehn!
‌ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست‌ای خداوند که به حضور تو بایستد؟ ۳ 3
Wenn du Sünden anrechnest, Jah, / Adonái, wer kann dann bestehn?
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند. ۴ 4
Ja, du vergibst, / Damit man dich fürchte.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم. ۵ 5
Jahwes habe ich stets geharrt; / Es hat meine Seele geharrt, / Schon immer hoffte ich auf sein Wort.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح. ۶ 6
Meine Seele harrt Adonáis, / Mehr, als Wächter des Morgens harren, / Ja, Wächter des Morgens.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان. ۷ 7
Israel, harr auf Jahwe! / Denn bei Jahwe ist die Gnade, / Und reichlich ist bei ihm Erlösung.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی. ۸ 8
Ja, er wird Israel erlösen / Von allen seinen Sünden.

< مزامیر 130 >