< مزامیر 130 >
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم. | ۱ 1 |
Ein Stufenlied. / Aus Tiefen hab ich, Jahwe, zu dir gerufen.
ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود. | ۲ 2 |
Adonái, hör meine Stimme! / Laß doch deine Ohren merken / Auf mein lautes Flehn!
ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیستای خداوند که به حضور تو بایستد؟ | ۳ 3 |
Wenn du Sünden anrechnest, Jah, / Adonái, wer kann dann bestehn?
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند. | ۴ 4 |
Ja, du vergibst, / Damit man dich fürchte.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم. | ۵ 5 |
Jahwes habe ich stets geharrt; / Es hat meine Seele geharrt, / Schon immer hoffte ich auf sein Wort.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح. | ۶ 6 |
Meine Seele harrt Adonáis, / Mehr, als Wächter des Morgens harren, / Ja, Wächter des Morgens.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان. | ۷ 7 |
Israel, harr auf Jahwe! / Denn bei Jahwe ist die Gnade, / Und reichlich ist bei ihm Erlösung.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی. | ۸ 8 |
Ja, er wird Israel erlösen / Von allen seinen Sünden.