< مزامیر 130 >
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم. | ۱ 1 |
Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.
ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود. | ۲ 2 |
Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.
ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیستای خداوند که به حضور تو بایستد؟ | ۳ 3 |
Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند. | ۴ 4 |
Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم. | ۵ 5 |
Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح. | ۶ 6 |
Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان. | ۷ 7 |
Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی. | ۸ 8 |
Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.