مزامیر 130

۱ 1 سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.

“A song of the degrees.” Out of the depths have I called thee, O Lord.

۲ 2 ‌ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود.

Lord, listen to my voice: let thy ears be attentive to the voice of my supplications.

۳ 3 ‌ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست‌ای خداوند که به حضور تو بایستد؟

If thou, Lord, shouldst treasure up iniquities, O Lord, who would be able to stand?

۴ 4 لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند.

But with thee there is forgiveness, in order that thou mayest be feared.

۵ 5 منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم.

I hope for the Lord, my soul doth hope, and for his word do I wait.

۶ 6 جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح.

My soul [waiteth] for the Lord, more than they that watch for the morning expect the morning.

۷ 7 اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان.

Let Israel wait for the Lord; for with the Lord there is kindness, and with him is redemption in abundance;

۸ 8 و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی.

And he wilt surely redeem Israel from all his iniquities.