< مزامیر 130 >
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم. | ۱ 1 |
Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!
ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود. | ۲ 2 |
HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.
ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیستای خداوند که به حضور تو بایستد؟ | ۳ 3 |
Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند. | ۴ 4 |
Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم. | ۵ 5 |
Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح. | ۶ 6 |
Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان. | ۷ 7 |
Israel hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی. | ۸ 8 |
En Hij zal Israel verlossen van al zijn ongerechtigheden.