مزامیر 126

۱ 1 سرود درجات چون خداوند اسیران صهیون را بازآورد، مثل خواب بینندگان شدیم.

۲ 2 آنگاه دهان ما از خنده پر شد و زبان ما از ترنم. آنگاه در میان امتها گفتند که «خداوند با ایشان کارهای عظیم کرده است.»

Наші у́ста тоді були́ повні весе́лощів, а язик наш — співа́ння! Казали тоді між наро́дами: Велике вчини́в Господь з ними!“

۳ 3 خداوند برای ما کارهای عظیم کرده است که از آنها شادمان هستیم.

Велике вчини́в Господь з нами, — були ра́дісні ми!

۴ 4 ‌ای خداوند اسیران ما راباز آور، مثل نهرها در جنوب.

Вернися ж із нашим поло́ном, о Господи, немо́в ті джере́ла, на пі́вдень!

۵ 5 آنانی که با اشکهامی کارند، با ترنم درو خواهند نمود.

Хто сіє з слізьми́, зо спі́вом той жне:

۶ 6 آنکه باگریه بیرون می‌رود و تخم برای زراعت می‌برد، هر آینه با ترنم خواهد برگشت و بافه های خویش را خواهد آورد.

все хо́дить та плаче, хто но́сить торби́ну насіння на по́сів, — та ве́рнеться з співом, хто но́сить снопи́ свої!